مبانی و اصول فلسفه آموزش و پرورش بر اساس مبانی دینی (دین اسلام و نظریات دانشمندان اسلامی)

آموزش و پرورش همواره دو مفهوم ملازم و همراه یکدیگرند. آموزش عمدتا بر جنبه شناختی انسان تاکید و پرورش بیشتر بر جنبههای غیرشناختی آن. با این حال، این مرزبندی به منزله عدم ارتباط این دو نیست؛ این دو مفهوم با هم رابطه دارند و برای این دو، انواعی از روابط قابل تصور است که از میان آنها، رابطه آمیختگی و درهم تنیدگی صائب تر به نظر می رسد. هرچند آموزش و پرورش، از جهت مفهومی متفاوت و جدای از هم هستند، اما در مقام عمل و تحقق، این دو به هم آمیخته و منطبق بر هم هستند؛ یعنی نه هیچ تعلیم و آموزشی بدون تربیت محقق می شود و نه هیچ تربیتی بدون تعیلم امکان پذیر است. تعلیم و تربیت نیاز ضروری بشر است به گونه ای که در طول حیات خود، پیوسته بدان نیازمند است. قرآن مجید برای اثبات این حقیقت که هدف نهایی تربیت است غالبا آن را مقدم بر تعلیم آورده. در تعلیم و تربیت انسان، اولین مرحله حرکت، تغییر دادن و اصلاح جهان بینی و اصول و محتوای فکری اوست؛ چنانچه اصول فکری و اعتقادی فرد بر پایه و اساس صحیحی استوار باشد، شخص در زمینه تعلیم نیز موفق خواهد بود.

Keywords:

مبانی و اصول , فلسفه آموزش و پرورش , مبانی دینی , دانشمندان اسلام