کدام مولفه های پروسه آموزش والدین برای کودکان دارای کمبود توجه / اختلال بیش فعالی؟

هدف: آموزش رفتاری والدین یک مداخله مبتنی بر شواهد برای کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) است، اما مشخص نیست که کدام یک از اجزای آن موثرتر هستند. این تحلیل متارگرسیون به بررسی تکنیکهای رفتاری خاصی که والدین می آموزند، پرداخت، مواردی که در آموزش تاثیر گذار برای والدین با پیامدهایی از طرف آنها همراه است. ا روش: جستجوی کارآزمایی های کنترل شده تصادفی در مورد آموزش والدین برای کودکان مبتلا به ADHD، با والدین مثبت و والدین منفی انجام شد. فرزندپروری، احساس شایستگی والدین، کیفیت روابط والدین فرزند و سلامت روانی والدین به عنوان معیارهای این پیامد برشمرده شدند. پس از غربالگری ۲۳۰۲۶ مورد از مطالعات چاپ شده در انتشارات، ۲۹ مطالعه در ۱۳۸ اندازه اثر گنجانده شد ( N ۲۳۴۵۱/۴). برای هر مطالعه، ۳۹ مورد تکنیک رفتاری از کتابچه راهنمای مداخله استخراج شده و متارگرسیون تعیین کرد که کدام تکنیک های مورد استفاده با پیامدهای مطرح شده مرتبط هستند. یافتهها: آموزش والدین تاثیرات مثبت کوچک تا متوسط قوی بر همه پیامدهای والدین نسبت به شرایط کنترلی به همراه داشت، هر دو مورد برای انواع اقدامات قابل استفاده است. استفاده از تعداد بیشتری از تکنیک های متمرکز بر دستکاری رفتارهای قبلی با نتایج بهتر ومطلوب تری همراه بود. نتایج بر حس شایستگی، سلامت روانی والدین و استفاده از تعداد بیشتری از تکنیک های تمرکز بر تقویت مطلوب رفتارها با کاهش روزافزون فرزندپروری وحرکت در مسیر منفی مرتبط بود. از طرفی، سطوح بالاتر آموزش روانی نیز با پیامدهایی از طرف والدین مرتبط بود. نتیجه گیری: اگر چه تکنیکها به صورت مجزا مورد بررسی قرار نگرفتند، اما نتایج حاکی از دستکاری پیشایندهای رفتاری و تقویت تکنیک ها بوده که هردو از اجزای کلیدی آموزش والدین برای کودکان مبتلا به ADHD در رابطه با پیامدهای نشان داده شده از طرف والدین هستند. این یافته های بررسی شده ممکن است کمک به تقویت و مناسب سازی مداخلات آموزشی والدین برای کودکان مبتلا به ADHD را نیز به همراه داشته باشد.

Keywords:

ADHD , اختلال نقص توجه/بیش فعالی , آموزش رفتاری والدین , متاآنالیز , فرزندپروری