بررسی تطبیقی آثار معماری میس ونده رو و تادائو آندو از منظر ایدهپردازی سبک مینیمالیسم

بیان مسئله: سبک مینیمالیسم یکی از سبک های شکل گرفته در دوران مدرن بود و در دهه ۱۹۶۰ میلادی به اوج و شکوفایی خود رسید. در این دوران معماری با نام میس ونده رو با شعار خود کمتر بیشتر است ایده اصلی این طرح شد و یکی از پیشگامان معماری مینیمال گردید و باعث شد معمارانی به سمت این سبک جذب شوند. از جمله معماری که اندیشه و آثارش نزدیکی خاصی به سبک مینیمالیسم دارد تادائو آندو می باشد. هدف از این پژوهش بررسی سبک مینیمالیسم از منظر ایده پردازی در آثار دو تن از معماران این سبک (میس ونده رو، تادائو آندو) می باشد. روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی و از نوع راهبرد نمونه موردی بوده که در روشمورد پژوهی یک نمونه از آثار میس و یک نمونه از آثار آندو مورد تحلیل قرار گرفته اند. روش گردآوری پژوهش کتابخانه ای و اسنادی می باشد. نتیجه ای که از این پژوهش حاصل می شود بدین قرار است که بناهای مورد مطالعه حداکثر سادگی و خلوص، استفاده از مصالح مدرن، بعضا استفاده از رنگ های روشن، سطوح صاف و صیقل، حداقل تزئینات و... که شاخص های مینیمالیسم است مشاهده می گردد.

Keywords:

سبک مینیمالیسم , آثار میس ونده رو , آثار تادائو آندو