نیازسنجی آموزش های علمی کاربردی بخش کشاورزی در استان بوشهر

صاحب نظران، آموزش را بهترین عامل رشد و توسعه نیروی انسانی می دانند. در سال های اخیر مطرح شدن آموزش های علمی و کاربردی، امید فراوانی برای ایجاد پویایی لازم در نظام آموزشی و رشد و شکوفایی کشور بوجود آورده است. از آنجا که تجزیه و تحلیل وضعیت باید به عنوان اولین گام در برنامه ریزی با موفقیت و کارایی بالا در نظر گرفته شود، بایستی به نیازها و علایق گروه هدف توجه خاص شود؛ به عبارت دیگر، قبل از برنامه ریزی برای اجرای آموزش، نیازسنجی ضروری است. این پژوهش با هدف نیازسنجی آموزش های علمی- کاربردی بخش کشاورزی در استان بوشهر انجام شده است. جامعه آماری شامل اساتید و کارشناسان خبره، مدیران و سرپرستان و برنامه ریزان بخش کشاورزی بود که ۱۸۰ نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. از پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. برای تعیین روایی پرسشنامه از روش نظرخواهی صاحب نظران و برای سنجش پایایی آن نیز از یک مطالعه راهنما استفاده شد. یافته ها به صورت اولویت بندی ۴۹ رشته تحصیلی علمی کاربردی برای بخش کشاورزی ارائه گردیده است. با توجه به یافته های پژوهش، رشته های خیلی مهم شامل تولید و فرآوری خرما، تکنولوژی فرآوری و بسته بندی خرما، حمایت و حفاظت از منابع طبیعی و شیلات؛ رشته های مهم شامل ماشین های کشاورزی، ترویج کشاورزی، زهکشی و بهسازی خاک، رشته های نه چندان مهم شامل پرورش و تولید گیاهان شور پسند، مدیریت واحدهای فرآوری لبنیات، صنایع کمپوست و کنسرو سازی، رشته های غیر مهم شامل: بهداشت و فرآورده های دامی، پرورش و مدیریت واحدهای گاو شیری، مرتع داری، بهداشتیار دامپزشکی و امور اداری می باشد. در پایان نیز پیشنهاد هایی در راستای نتایج آورده شده است.

Keywords:

آموزش علمی کاربردی , بخش کشاورزی , نیازسنجی , استان بوشهر