مطالعه و بررسی کنایه در پنجاه قصیده اول ناصر خسرو

هدف از این پژوهش، بررسی کنایه، به عنوان یکی از مهم ترین عناصر خیال در ۵۰ قصیده اول دیوان ناصرخسرواست. اعضایبدن انسان، طبقه های مختلف مردم، طبیعت، دنیا و آسمان مهم ترین عناصری هستند که ناصرخسرو به عنوان کنایه در دیوانخود از آنها بهره برده است. روش تحقیق به این صورت بوده که ابتدا پژوهشگر، دیوان اشعار ناصرخسرو، تصحیح مهدیمحقق و مجتبی مینوی را به عنوان متن مرجع انتخاب و بر اساس آن، کنایات ۵۰ قصیده اول را استخراج کرده است و برحسبتقسیم بندی انواع کنایات و ارائه آمار مربوط به آنها به این نتایج دست یافته است: در ۵۰ قصیده اول ناصرخسرو درصد فراوانی کنایه ۴۳/۳۳ درصد به دست آمد که از آن بین، کنایه موصوف (اسم) ۹.۴۴ درصد، کنایه از صفت ۰.۳۹ درصد، کنایه از فعل (مصدر) ۵۴.۵۶ درصد، کنایه ایماء ۱۴.۶۲ درصد، کنایه تلویح ۰.۹۳ درصد، کنایه رمز ۰.۷۹ درصد، کنایه قریب ۱۴.۶۲ درصد و کنایه بعید ۰.۹۳ درصد را به خود اختصاص داده بودند و شواهدی از کنایه تعریض مشاهده نگردید

Keywords:

ناصرخسرو , کنایه , علم بیان , قصیده