سکوت در سیره نظری و عملی فرزانگان تاریخ با تکیه بر آثار شیخ اجل

آثار سعدی چه منظوم و چه منثور در برگیرنده ی اندیشه های والایی است. آشنایی سعدی با فرهنگ و معارف اسلامی جلوه ایخاص به آثار وی بخشیده است. بخش عمدهی مباحث تربیتی سعدی را اخلاق تشکیل می دهد. در این پژوهش با استفاده ازروش توصیفی و تحلیلی به سکوت در سیره نظری و عملی فرزانگان تاریخ با تکیه بر اشعار سعدی پرداختیم.نتایج به دستآمده نشان می دهد،تربیت برحسب باب هفتم بوستان عملی است که عقل به وسیله آن هوی و هوس را برانتظام در می آورد واین کار برهمه کس واجب است. تربیت با حفظ زبان آغاز می شود «حفظ زبان یا خاموشی» موضوع اصلی این باب است آدمی باید کم حرف بزند وچون لب می گشاید، نیکو گوید، غیبت نکند، از خود تعریف نکند و از زبان بد بیمناک باشد. سعدیخاموشی را گنجینه عقل و خرد انسان دانشمند میداند و پرگویی را صفت افراد نادان و بیمایه بر می شمارد. تشخیص مقامگفتن و یا ناگفتن را ضرورتی مطلوب می داند که نشان دهنده عقل و درایت فرد است.در بیشتر این مباحث سکوت نه بهعنوان امری فرعی در رفتار، کنش و منش اجتماعی در نظر گرفته شده که به عنوان اصلی اساسی و کاربردی مورد نظر اوست.

Keywords:

سکوت , سیره فرزانگان , بوستان , گلستان و شیخ اجل