بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری کارکنان با بهره وری آنها(مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایران)

کیفیت زندگی کاری از جمله مباحثی است که در سال های متمادی از جوانب مختلف مورد بحث و مطالعه قرار گرفته است. این موضوع باعث تحقق تصمیم گیری مشارکتی، ایجاد فرصت امنیت شغلی و ایجاد انگیزه برای ماندگاری در سازمان می شود. هدف این مقاله بررسی رابطه بین کیفیت زنگی کاری کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایران با بهره وری آنها است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایران به تعداد ۲۴۰ نفر و حجم نمونه ۷۰ مورد محاسبه شده است و برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای ، میدانی و توزیع پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه شامل دو بخش ۱. کیفیت زندگی کاری ۲. بهره وری کارکنان است، پرسشنامه کیفیت زندگی کاری شامل ۳۲ سوال و پرسشنامه بهره وری کارکنان شامل ۲۵ سوال می باشد. الماسی و همکاران، ۱۳۹۰ استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش از آمار توصیفی و آمار استنباطی شده است و برای تامین روایی تحقیق از روش (محتوا) و جهت محاسبه پایایی پرسشنامه از روش القای کرونباخ استفاد شده است. که a-۹۱% به دست آمد و جهت انجام محاسبات آماری از نرم افزار spss استفاده شد. نتایج حاصل از فرضیه های تحقیق نشان می اهد: بین مولفه های کیفیت زندگی کارکنان (پرداخت منصانه محیط کاری ایمن، فرصت برای رشد و انسجام اجتماعی) و بهره وری کارکنان رابطه معناداری وجود دارد. به معنای دیگر باافزایش یا کاهش هریک از مولفه های کیفیت زندگی کاری کارکنان میزان بهره وری را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین سازمان می تواند با بهبود این مولفه ها باعث افزایش بهره وری سازمان شود.

Keywords:

کیفیت , زندگی کاری , بهره وری , کارکنان , دانشگاه علوم پزشکی ایران