بررسی نظام حاکم بر عقد وکالت در حقوق ایران و انگلیس

هدف از این پژوهش بررسی عقد وکالت در حقوق ایران و انگلیس می باشد. وکالت از عقود معینه است علاوه بر شرایط اساسی که در ماده ۱۹۰ قانون مدنی آمده است دارای شرایط دیگری است که با اجتماع آن عقد وکالت محقق می شود.در حقوق انگلیس وکالت رابطه ای امانی است که میان شخصی که وکیل نامیده می شود و قانونا به نمایندگی از دیگری عمل می کند و شخص دیگری که اصیل نامیده می شود، ایجاد می گردد تا وکیل از طریق آن قادر باشد وضعیت حقوقی اصیل را در ارتباط با اشخاص ثالث به وسیله انعقاد قرارداد یا انتقال مال، تحت تاثیر قرار دهد. از بررسی حقوق دو کشور ایران و انگلیس مشاهده می گردد که برخلاف حقوق ایران که در آن مسوولیت مدنی ناشی از ارتکاب عمل ماذون، علی الاصول دامن گیر موکل نمی شود، تفسیر اذن در حقوق انگلیس بسیار موسع صورت می گیرد؛ بدین جهت، گستره وکالت بسیار وسیع بوده و حتی شامل مسوولیت مدنی ناشی از ارتکاب عمل ماذون نیز میگردد. همچنین با بررسی حقوق دو کشور می توان گفت که در نظام حقوقی ایران و انگلیس عدم وجود حق توکیل برای وکیل اصل و در صورت وجود اذن صریح یا ضمنی به عنوان یک استثناء چنین حقی برای وکیل وجود دارد

Keywords:

حقوق ایران , حقوق انگلیس , عقد وکالت