فراغت سنجی دانشجویان خوابگاهی؛ نمونه مطالعاتی دانشجویان کوی دانشگاه تهران

اوقات فراغت از دیدگاه عملکردی، عبارت است از انجام اعمالی مفید برای اشخاص و به طور خاص برای جامعه. بنابراین، از این نظر اوقات فراغت، ابزاری است برای نیل به اهداف مطلوب. اوقات فراغت از دیدگاه آزادی، اشاره به مدت زمانی دارد که آدمی از پایبندی هایی که دیگر لایه های زندگی را فراگرفته رهایی یابد. هدف از نگارش این مقاله ارزیابی نحوه گذران اوقات فراغت دانشجویان در خوابگاه های دانشگاه تهران است. به همین منظور نمونه ای ۳۸۲ نفره از دانشجویان ساکن خوابگاه های دانشگاه تهران انتخاب گردید و از طریق تکمیل پرسش نامه اولویت ها و دغدغه های آنان در زمینه اوقات فراغت موردبررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بیش از نیمی از دانشجویان اذعان نموده اند که برنامه ریزی درستی برای گذران اوقات فراغت خود ندارند و بیشتر وقت خود را در فضای مجازی یا به گپ و گفت با دوستان خود می گذرانند. دوره های آموزشی مورد علاقه دانشجویان، زبان و کامپیوتر است که باتوجه به اهمیت آن، بخشی از اوقات فراغت خود را برای یادگیری آن صرف می نمایند. باتوجه به شرایط موجود، تغییر نگرش مدیران و مسئولان و اهمیت ویژه قائل شدن برای امور فرهنگی به منظور غنی سازی اوقات فراغت دانشجویان خوابگاهی و افزایش مشارکت دانشجویان در برنامه ریزی و اجرای برنامه های فرهنگی سبب پر بارتر شدن اوقات فراغت دانشجویان خوابگاهی خواهد گردید.

Keywords:

اوقات فراغت , دانشجو , خوابگاه , سبک زندگی