الگوهای استفاده از فضای مجازی و ادراک از هویت (خود) در بین دانشجویان (نمونه موردی: دانشجویان خوابگاهی و غیر خوابگاهی دانشگاه فردوسی مشهد)

گسترش فضای مجازی طی چند دهه اخیر توانسته تغییرات زیادی در نوع فعالیت ها، گذران وقت و حتی تصویر افراد از خود ایجاد نماید. فضای مجازی به عنوان فضایی موازی با فضایی واقعی توانسته نقش مهمی در تعاملات اجتماعی روزمره افراد به ویژه نسل جوان ایفا نماید. مقاله حاضر در پی بررسی الگوهای استفاده دانشجویان از فضای مجازی و رابطه آن با برداشت دانشجویان از خود و هویتشان است. مطالعه با روش پیمایشی و با نمونه ۹۲۵ نفره از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد انجام شده است.نتایج نشان دهد تقریبا تمام دانشجویان در شبکه های اجتماعی مجازی عضو هستند، تلگرام و اینستاگرام مهم ترین نرم افزارهای مورداستفاده توسط آن ها می باشد. نتایج نشان داد دانشجویان فعالیت های متنوعی در فضای مجازی انجام می دهند؛ تعاملات اجتماعی و تعاملات علمی مهم ترین فعالیت هایی است که دانشجویان در فضای مجازی انجام می دهند. همچنین نتایج نشان داد دانشجویان اغلب تمایل به کتمان هویت واقعی خود و عدم ارائه مشخصات واقعی خود در فضای مجازی دارند. همچنین نتایج نشان داد نوع فعالیت هایی که دانشجویان در فضای مجازی انجام می دهند با برداشت آن ها از خودشان رابطه دارد. هرچقدر میزان جستجو در احوال شخصی دیگران افزایش پیدا می کند برداشت دانشجویان از خود منفی تر می شود برعکس هرچقدر تعاملات علمی بیشتر می شود برداشت از خود در بین دانشجویان مثبت تر می گردد. مقاله همچنین به بررسی تفاوت این یافته ها در بین دانشجویان خوابگاهی و غیر خوابگاهی پرداخته است.

Keywords:

فضای مجازی , دانشجویان , الگوهای استفاده , هویت , برداشت از خود.