تجربه دانشگاه های ایالات متحده در پیشگیری از اختلالات روانی

ازجمله مسائل مهم در جمعیت دانشجویی، داغ ننگ پیرامون اختلالات روانی است؛ وجود این مشکل منجر به عدم پیگیری درمان و نیز انزوای بیشتر دانشجویان می شود و روابط آن ها در جامعه دانشگاهی و اجتماع را به خطر می اندازد. پیامدهای ناگواری از قبیل: خشونت، افسردگی، خودکشی، رفتارهای آسیب زننده به خود و دیگران و... را به دنبال دارد. این مقاله تلاش کرده تا با بررسی برنامه های دانشگاه های پیشگام در ایالات متحده، سازوکارها و الگوهای مورداستفاده توسط آن ها را گردآوری و تحلیل نماید. روش مورداستفاده، بررسی اسناد از پیش موجودی است که در قالب متن و در وب سایت دانشگاه ها منتشرشده اند. جامعه آماری این پژوهش، تمامی طرح ها، برنامه ها، مدل ها و راهبردهایی است که در دانشگاه های کشور فوق الذکر در ارتباط با پیشگیری و مواجهه صحیح با داغ ننگ اختلالات سلامت روان تعریف و به کار بسته شده است. یافته ها نشان داد که رویکرد برساختی و کنش متقابل، راهبرد افراد محور و سطوح سه گانه پیشگیری از متغیرهای تاثیرگذار بودند. قریب به اتفاق این برنامه ها، نهایتا به مداخله در سطح فردی و نه ساختاری توجه دارند. راه حل سریع برای کاهش داغ ننگ این بیماری ها، تغییر نگرش عامه دانشجویان از یک سوی (پیشگیری سطح اول) و بهبود نگرش افراد در معرض خطر یا مبتلابه اختلالات روان از سوی دیگر (پیشگیری سطح دوم و سوم) است.

Keywords:

سلامت روان , داغ ننگ , افسردگی , دانشگاه , پیشگیری.