بررسی اثرات سمیت سلولی عصاره الکلی و آبی بذر گیاه خارسنبل blepharis persica بر تکثیر سلول های سرطانی پروستات در شرایط آزمایشگاهی

هدف: در این تحقیق به بررسی اثرات ضدسرظانی عصاره الکلی و ابی بذر خار سنبل Blepharis persica و روی سلول های سرطانی پروستات LNCaP و اث رافزایشی آن با دارئ دوکسوربیسین پرداخته می شود. روش تحقیق: عصاره الکلی و آبی بذر خار سنبل از روش خیساندن و با اتانول ۹۶ درصد و آب مقطر تهیه شد. ۸ غلظت برای عصاره ابی و ۵ غلظت برای عصاره الکلی تهیه شد و ۴ غلظت ترکیبی دوز کم و دوکسوربیسین با غلظت های کم عصاره تهیه شد. سلول های سرطانی LNCaP و سلول های فیبروبلاست SKM کشت داده شدند. درصد زنده مانی رده های سلولی و اثر افزایش عصاره بر داروی دوکسوربیسین با کمک تست MTT اندازه گیری شد. نتایج: غلظت ۱۰ و ۷/۵ میلی گرم بر میلی لیتر عصاره آبی و غلظت ۱۰ و ۵ میلی گرم بر میلی لیتر عصاره اتانولی بذر گیاه بیشترین اثر کشندگی بر روی رده سلول های سرطانی پروستات نشان داد و عصاره ها روی سلول های فیبروبلاست اثر کشندگی کمتری نشان دادند. اثر ترکیبی دوکسوربیسین با عصاره بذر در هر رده سلولی پروستات با کنترل آنها هیچ گونه تفاوت معناداری را نشان نداد. نتیجه گیری: عصاره آبی و اتانولی بذر خار سنبل توانایی جلوگیری از تکثیر رده سلول های سرطانی پروستات و سمیت سلولی آنها را دارد.

Keywords:

خارسنبل , عصاره الکلی , عصاره آبی , LNCaP , MTT