اخلاق و منش جوانان ( دختر، پسر) پرورده شاهنامه فردوسی در بخش اساطیری و حماسی

بینش اخلاق و منش جوانان پرورده شاهنامه فردوسی از جنبه کرامت انسانی در تاریخ ایران، والاترین پایه خودآگاهی قومی شمرده می شود. در همه دوره ها منش و نازش و خرام جوان ایرانی در پرتو باور یگانگی او را برجسته ساخته است. بررسی اندیشه های نهفته در تاریخ که راهبری جوان ایرانی را به سوی کمال جویی ره می برد، در اندیشه فردوسی در قاب و قالب پهلوان و محافظ استقلال خویش و میهن یاد می شود. این توانایی جوان ایرانی گاه به کمک اندیشه اندیشمندی جویاگر و پرسش جو از جنبه پویایی رونمایی می شود. حال و هوای سلک و روش رفتاری جوان ایران در پس رویدادهای پراکنده و دگرسان تاریخ، نظمی منطقیو هماهنگ دارد. انواع دانشها، دینها، اسطوره ها و هنرها جزو تجلی آرمانهای بشری است. در این گفتار کاوش بر سر پسر و پدرو مهرورزی یا دوری از یکدیگر، گاه با نرمش و گاه با درشتی است. کشته شدن سیامک پسر کیومرث به دست خزروان دیو، نابودی مرداس تازی به وسیله فرزندش ضحاک، ریخته شدن خون ایرج بر اثر حسد برادرانش، دریده شدن پهلوی سهراب جوان با خنجر پدرش، ریختن خون سیاوش در خاک توران، رهاشدن نوزادی با نام زال در کوه البرز، جان سپردن جریره همسر سیاوش در کنار فرزندش فرخ فرود، بخشی از خودخواهی ها و رشادت ها از برای قدرت طلبی و نیز، بی رحمی های دوران اساطیری و حماسی است. نتیجه این که اخلاق و منش نیک در پرورش جوانان ایران سابقه ای دیرین، به دیرینگی تاریخ دارد که فردوسی پایبند و ناشر آنهاست.

Keywords:

اخلاق , جوان , پسر , دختر , فردوسی