واکاوی اثر کارایی مدیریتی بر اجتناب مالیاتی: شواهدی از شرکت های فعالبورسی ایران

هدف تحقیق حاضر ارزیابی کارایی مدیریتی و تاثیر آن بر اجتناب مالیاتی در شرکت های فعال بورسی طی سال های ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۷ می باشد. بدین منظور پس از بررسی دوره زمانی تخمین و محدودیت داده ها،۱۲۶ شرکت فعال بورسی انتخاب شد. در واقع بررسی این موضوع در دو بخش انجام شده است ، در ابتدا به سنجش کارایی مدیریتی ۱۲۶ شرکت فعال بورسی با روش تحلیل پوشش داده ها و با استفاده از نرم افزارDeap ۲.۱ پرداخته شد. سپس به منظور بررسی تاثیر کارایی مدیریتی بر اجتناب مالیاتی از روشهای اقتصادسنجی دادههای پانل با استفاده از نرم افزار Stata ۱۴.۰ پرداخته شد. میانگین کارایی مدیریتی شرکت های بورسی طی سال های ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۷ نشان می دهد که متوسط کارایی مدیریتی شرکت های بورسی طی سال های مورد بررسی روندی کاهش دارد بطوری که در سال ۱۳۹۱ میزان کارایی مدیریتی ۳۷۲,۰، اگر چه در سال ۱۳۹۷ این میزان به ۲۹۴,۰ می رسد. پس از اندازه گیری کارایی مدیریتی در مرحله بعد این متغیر به عنوان متغیر مستقل در کنار متغیرهای کنترلی در الگو وارد شده و با استفاده از تکنیک حداقل مربعات تعمیم یافته عملی اثرگذاری کارایی مدیریتی بر اجتناب مالیاتی مورد بررسی قرار گرفت نتایج تحقیق گویای آن است که متغیر مستقل کارایی مدیریتی بر متغیر اجتناب مالیاتی اثرمنفی و معناداری دارد. متغیرهای کنترلی اندازه شرکت ، اهرم مالی ، زیان عملیاتی ، نسبت دارایی های ثابت ، نسبت دارایی های نامشهود، نرخ بازده دارایی ها بر متغیر اجتناب مالیاتی اثر معناداری دارند؛ اما نوسانات جریان وجه نقد و نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری بر اجتناب مالیاتی تاثیر معناداری نداشته اند.

Keywords:

کارایی مدیریتی , اجتناب مالیاتی , روش تحلیل پوشش داده ها , داده های پانل