مرور سیستمیک پژوهش های زبان شناختی دررادیو تلویزیون، سینما و تئاتر به زبان فارسی

با توجه به جایگاه زبانشناسی و همچنین زبان و ادبیات فارسی در هنرهای مختلفی همچون سینما وتئاتر و رسانه هایی مثل رادیو و تلویزیون، بررسی ساختاری آنها امری ضروری و اجتناب ناپذیر است.در این مقاله مروی خواهیم داشت به جایگاه زبان در عرصه رسانه های هنری و پیدایش گفتمان جدیدی بهنام " بین رسانه ای" و بررسی کارکردهای آن و نقاط ضعف قوت که حاصل بررسی مقالات متعددی در اینزمینه است تا شاید راهکاری نوین و کاربردی باشد برای پیدا شدن سمت و سوی جدید در ادبیات و گفتمانرسانه و واژگان ادب فارسی و لزوم اهمیت بیشتر به جایگاه تحلیلی و انتقادی گفتمان هنر و رسانه در عصرتکنولوژی با تکیه بر موارد و مثالهایی که در این مقاله بیان شده است.

Keywords:

پساساختاری , رادیو و تلویزیون , سینماو تئاتر , زبان شناختی , بینا رسانه ای