ارزیابی روند توسعه فیزیکی شهر پلدختر به سمت مناطق سیل خیز
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 141
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GEH-11-2_010
تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1401
Abstract:
یکی از مهمترین مخاطرات پیش روی نواحی سکونتگاهی، سیلاب است. این مخاطره در طی سالهای اخیر سبب وارد آوردن خسارات جانی و مالی زیادی به نواحی مختلف کشور ازجمله شهر پلدختر شده است. با توجه به اهمیت موضوع، در این پژوهش به ارزیابی مخاطره سیلاب و روند توسعه فیزیکی نواحی سکونتگاهی به سمت مناطق سیلخیز شهر پلدختر پرداخته شده است. ازاینرو از نقشه زمینشناسی ۱:۱۰۰۰۰۰ منطقه، مدل رقومی ارتفاعی ۵/۱۲ متر و تصاویر ماهوارهای لندست از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۰ هر ۱۰ سال یک تصویر به عنوان دادههای تحقیق استفاده شده است. ابزارهای تحقیق شامل ArcGIS، ENVI و IDRISI و مدلهای مورد استفاده نیز شامل مدل تلفیقی منطق فازی AHP و همچنین مدل LCM بوده و در دو مرحله کلی انجام شده است. در مرحله اول، مناطق مستعد وقوع سیلاب با استفاده از مدل منطق فازی مشخص شده و در مرحله دوم نیز روند توسعه نواحی سکونتگاهی به سمت مناطق سیلخیز ارزیابی شده است. بر اساس نتایج به دست آمده، بخش زیادی از محدوده شهری و حاشیه شهری پلدختر ازجمله مناطق غربی آن به دلیل نزدیکی به رودخانه، ارتفاع و شیب کم، دارای پتانسیل سیلخیزی بالایی است. همچنین نتایج حاصل از ارزیابی روند توسعه نواحی سکونتگاهی به سمت مناطق سیلخیز بیانگر این است که در سال ۱۹۹۰، ۳/۱ کیلومترمربع از نواحی سکونتگاهی شهر پلدختر (معادل ۷/۸۶ درصد) در منطقه با پتانسیل سیلخیزی زیاد و خیلی زیاد قرار داشته است که این میزان در طی سالهای ۲۰۰۰، ۲۰۱۰ و ۲۰۲۰ به ترتیب به ۲/۲، ۹/۲ و ۱/۴ کیلومترمربع (به ترتیب ۶/۸۴، ۴/۷۸ و ۹/۷۵ درصد) افزایش یافته است. همچنین توسعه نواحی سکونتگاهی به سمت مناطق سیلخیز دارای روند افزایشی بوده است که این مسئله بیانگر عدم توجه به پتانسیل سیلخیزی منطقه در برنامهریزیهای مربوط به توسعه فیزیکی مناطق شهری است.
Keywords:
Authors
معصومه اسدی
گروه علوم اجتماعی (جغرافیا)، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
زهرا حیدری
دکتری ژئومورفولوژی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
کامیار امامی
کارشناسی ارشد هیدروژئومورفولوژی در برنامه ریزی محیطی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
