بررسی رابطه گرایش به ورزش با سلامت روان و عملکرد شغلی معلمان ناحیه ۲ شهرکرمانشاه

پژوهش حاضر به بررسی رابطه گرایش به ورزش با سلامت روان و عملکرد شغلی معلمان ناحیه ۲ شهر کرمانشاه پرداخته است.پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی پیمایشی و از نظر روش همبستگی است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و ابزار موردنیاز فیش برداری است. جامعه آماری پژوهش ۲۱۴ نفر از معلمان مقطع متوسطه ناحیه ۲ شهر کرمانشاه و روش نمونه گیریتصادفی خوشه ای است. روش گردآوری داده ها میدانی و ابزار موردنیاز استفاده از پرسشنامه های گرایش به ورزش (محقق ساخته)،سلامت عمومی گلدبرگ و عملکرد شغلی پاترسون است. روش تجزیه و تحلیل داده ها آمار توصیفی و آمار استنباطی (همبستگیاسپیرمن) با استفاده از نرم افزار Spss۲۶ است. یافته ها نشان داد که بین گرایش به ورزش و سلامت روان ارتباط معناداری وجود دارد.ارتباط معنادار بین گرایش به ورزش و عملکرد شغلی نیز مورد تایید قرار گرفت. در نهایت بین سلامت روان و عملکرد شغلی ارتباطمعناداری وجود داشت. نتایج حاکی از آن است که گرایش به ورزش تغییرات سلامت روان و عملکرد شغلی را پیش بینی می کند و میاناین متغیرها ارتباط معناداری و مستقیمی وجود دارد.

Keywords:

گرایش به ورزش , سلامت روان , عملکرد شغلی , معلمان