تحلیلی بر رویکرد ایران به نظام ملی نوآوری و مقایسه آن با کشور های درحال توسعه و توسعه یافته

تحقق اهداف مندرج در سند چشم انداز بیست ساله ۱۴۰۴ و دستیابی به جایگاه نخست علمی ، فناوری و اقتصادی منطقه ، مستلزم طی مسیر توسعه مبتنی بر دانش در سالهای پیشرو در کشور است .تحقق اقتصاد دانش با رویکردی جهانی نیازمند پیدایش و برقراری تعاملات پویا میان نظام های ملی علم ، فناوری ، نوآوری و کارآفرینی در کشور است که نظام ملی نوآوری از جایگاه ویژهای در این میان و در راستای دستیابی به توسعه و اقتصاد مبتنی بر دانش برخوردار است . نهادهای اساسی شکل دهنده نظام ملی نوآوری بر اساس الگوی مارپیچ سه عاملی لیدسدروف مشتمل بر سه نهاد دولت ، دانشگاه و صنعت است .بنابراین نظام ملی نوآوری می تواند راه حل مناسبی برای مسائل ومشکلات کشورارائه دهد. نظام ملی نوآوری هرکشور با توجه به شرایط ،نیاز ها،ویژگی های محیطی ومشکلات آن کشور متفاوت بوده ومختص آن کشور است . این سیستم در کشورهای های توسعه یافته ودرحال توسعه دارای ویژگی های خاص ومتمایزی است که توجه به این ویژگی ها به لحاظ تحلیلی وسیاستگذاری وبرنامه ریزی بسیار حساس وحائز اهمیت است .

Keywords:

نظام ملی نوآوری , نظام ملی نوآوری ایران , تحلیل نظام ملی نو آوری , مطالعه تطبیقی , کشورهای توسعه یافته , کشورهای در حال توسعه .