ارزیابی کارایی شبکه پایش کیفی دشت خانمیرزا با استفاده از تئوری آنتروپی گسسته

کیفیت مناسب اطلاعات ثبت شده در شبکه های پایش در طراحی و بهره برداری پایدار از پروژه های آبی نقش مهمی ایفا می کند. از این نظر جهت ایجاد شبکه ای بهینه و کارآمد، شبکه های پایش بایستی به صورت دوره ای با توجه به نیاز و طرح های توسعه منابع آب پیش روی، مورد ارزیابی قرار گیرند. در این پژوهش، ارزش منطقه ای ایستگاه های پایش کیفی آب زیرزمینی دشت خانمیرزا با استفاده از تئوری آنتروپی مورد بررسی قرارگرفته است. استفاده از تئوری آنتروپی گسسته، محدودیت نرمال بودن داده ها در تحقیقات قبلی را مرتفع می نماید. با در نظر گرفتن گروهی از شاخص های آنتروپی همانند آنتروپی مرزی، آنتروپی مشترک، شاخص های اطلاعات ارسال شده و دریافت شده توسط هر ایستگاه و شاخص انتقال اطلاعات بین ایستگاه به تعیین ایستگاه های شاخص و مناطق ضعیف از نظر تبادل اطلاعات در شبکه پایش دشت پرداخته شد. آنالیز حساسیت نحوه کلاس بندی اطلاعات نشان می دهد که مقادیر شاخص های آنتروپی به تغییر فاصله کلاس بندی اطلاعات حساس، اما رتبه بندی ایستگاه ها حساسیت بسیار کمی را از خود نشان می دهد. نتایج صحت سنجی حاکی از این است که تئوری آنتروپی قابلیت خوبی جهت کمی کردن ارزش منطقه ای چاه های نمونه برداری در یک شبکه پایش دارد و مقایسه آن با ضریب همبستگی اطلاعات بین ایستگاه ها نشان می دهد که جهت تعیین موثرترین و ضعیف ترین ایستگاه ها می توان از روش ساده ضریب همبستگی استفاده نمود.

Keywords:

تئوری آنتروپی , فاصله کلاس بندی , شبکه پایش , شاخص انتقال اطلاعات , ضریب همبستگی