تعیین نیاز آبی و ضرایب گیاهی نیشکر در اراضی کشت و صنعت امیرکبیر اهواز

محدودیت منابع آب از مهم ترین عواملی است که توسعه ی کشاورزی را در مناطق خشک و نیمه خشک تحت تاثیر قرار می دهد. استفاده بهینه از منابع آب مستلزم محاسبه ی میزان اب مصرفی و تعیین ضرایب گیاهی متناسب با هر منطقه است. در این تحقیق به منظور تعیین نیاز آبی گیاه نیشکر واریته CP69-1062 از دو دستگاه لایسیمتر حجمی زهکش دار که در اراضی کشت و صنعت امیکبیر کار گذاشته شده است استفاده شد. تبخیر و تعرق گیاه مرجع از چهار روش پنمن - مونتیث ، بلانی - کریدل ، تشتک تبخیر و روش هارگریوز - سامانی محاسبه گردید و از نسبت تبخیر و تعرق واقعی حاصل از داده های لایسیمتر و تبخیر تعرق گیه مرجع ، ضریب گیاهی نیشکر برای دو مرحله کشت و بازرویی با چهار روش ذکر شده تعیین شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که مقادیر ضرایب گیاهی محاسبه شده بین 0/31تا 1/78 متغیر است . کم ترین ضریب گیاهی مربوط به روش هارگریوز است که در مرحله بازرویی رخ می دهد و بیشترین ضریب مربوط به پنمن - مونتیث است که در مرحله کشت رخ می دهد. با استفاده از لایسیمتر نیار آبی نیشکر برای کشت جدید در منطقه امیرکبیر 2602/7 میلی متر و برای بازرویی 2222/9 میلی متر محاسبه شد.

Keywords:

نیشکر , تبخیر و تعرق , نیاز آبی , ضریب گیاهی و تشتک تبخیر