دین مبین اسلام به عنوان جامعترین الگوی زیست بشری، تمام نیازهای انسان اعم از روحی، جسمی و . . . را مد نظر قرار داده و برای جنبه های گوناگون زنگی بشر دستورالعملهایی مطابق با خیر و صلاح او تنظیم کرده است. از آنجا که خوردن یکی از نیازهای اولیه انسان است در آیات بسیاری از قرآن پیرامون تغذیه سالم و مرتبط با سلامت جسمی و روحی انسان نکاتی آمده است. در پژوهش حاضر با استخراج آیات مرتبط و بررسی دیدگاه های مفسرین و نیز با روش توصیفی-تحلیلی مشخص شد در قرآن دستوراتی مبنی بر چگونگی انتخاب غذا صادر شده استهاز جمله دستور به استفاده انحصاری از خوراکیهای طیب و حلال. همچنین از تاکید آیات بر طیب بودن غذا، سوای حلیت آن میتوان به این نکته رسید که هر غذای حلالی الزاما طیب نیست اما هر طیبی الزاما
حلال است و نیز انسان تنها در موارد خاصی مجاز است از غذای غیرطیب استفاده کند که در آیاتی آن موارد تبیین شده است.