اثر تلقیح برخی کودهای میکروبی فسفاته بر شاخص های تغذیه ای گیاه ذرت (Zea mays L.)

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 244

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WASO-29-2_002

تاریخ نمایه سازی: 25 دی 1401

Abstract:

در این تحقیق اثربخشی کودهای میکروبی فسفاته تهیه شده از هفت باکتری به نام های (Pantoea agglomerans P۵، Pseudomonas fluorescens Tabriz، P. putida Tabriz، Pseudomonas sp. C۱۶-۲O، Enterobacter sp. S۱۶-۳، Bacillus megaterium JK۶ و B. firmus) بر بستر پایه خاک فسفات (۴۵ گرم) ، گوگرد (۱۵گرم) و باگاس (۳۰ گرم) مورد ارزیابی قرار گرفت. در این آزمایش، باکتری P. agglomerans P۵ به عنوان باکتری حل کننده فسفات مورد استفاده در کود بارور۲ به عنوان کنترل مثبت استفاده شد. نتایج به دست آمده از آزمایشات گلخانه ای نشان داد که کاربرد کودهای میکروبی فسفاته در گیاه ذرت رقم سینگل کراس ۷۰۴، بر وزن تر و خشک کل ریشه و بخش هوایی، جذب فسفر، پتاسیم، آهن و روی بخش ریشه و بخش هوایی، تاثیر کاملا معنی­داری داشت. تیمارهای کودی Enterobacter sp. S۱۶-۳ و Pseudomonas sp. C۱۶-۲O در بیشتر پارامترهای اندازه گیری شده دارای عملکردی شبیه تیمار P. agglomerans P۵ بودند و هر سه این تیمار ها در بیشتر موارد دارای عملکرد بالاتری نسبت به تیمار کود شیمیایی سوپرفسفات تریپل بودند. تیمارهای P. fluorescensوP. putida هم تا حدودی دارای اثرهای مشابه روی رشد ذرت بودند، البته بایستی عنوان نمود که تیمار میکروبی B. firmus در برخی موارد و تیمار B. megaterium در بیشتر پارامترها دارای عملکرد پایین تری نسبت به تیمار بستر بدون باکتری (کنترل منفی) و حتی پایین تر از تیمار بدون بستر کود (No Carrier) بودند. هم چنین در این پژوهش اثر سطوح مختلف مصرف کودی (۶/۰ و ۲/۱ گرم در هر گلدان) به ترتیب معادل با میزان توصیه شده و دوبرابر آن، کاملا معنی دار بود و سطح مصرفی ۲/۱ نسبت به ۶/۰ باعث افزایش عملکرد حدود دو برابری در گیاه شد.

Keywords:

باکتری های حل کننده فسفات , سنگ فسفات , کود میکروبی فسفاته , فسفر , ذرت

Authors

بهمن خوشرو

دانشجوی دکترای علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

محمدرضا ساریخانی

دانشیار بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

ناصر علی اصغرزاد

استاد بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Chen YP, Rekha PD, Arun AB, Shen FT, Lai WA, ...
  • Ehteshami S, Hakimian F and Yousefirad M, ۲۰۰۹. Effect of ...
  • Garbaye J, ۱۹۹۴. Helper bacteria-a new dimension to the mycorrhizal ...
  • Ghani A, Rajan SS and A Lee, ۱۹۹۴. Enhancement of ...
  • ۵-۶th of June. Ahvaz. Iran. (In Persian) ...
  • Khavazi K and Malakoti MJ, ۲۰۰۱. Necessity of Industrial Production ...
  • Izquierdo I, Caravaca F, Alguacil MM, Hernandze G and Rolan ...
  • Khan MS, Zaidi A and Wain PA, ۲۰۰۷. Role of ...
  • Khoshru B and Sarikhani MR, ۲۰۱۸. Isolation of temperature resistant ...
  • Khoshru B, Sarikhani MR and Aliasgharzad N, ۲۰۱۷. Application and ...
  • Nelson DW, Sommers LE, Page AL, Miller RH and Keeney ...
  • Nourgholipour F, ۲۰۰۰. Effect of acidification of water and two ...
  • Pathiratna LSS Waidyanatha S and Peries OS, ۱۹۸۹. The effect ...
  • Rai SN and Gaur AC, ۱۹۸۸. Characterization of Azotobacter spp. ...
  • Sadeghi S, Heidari G and Sohrabi Y, ۲۰۱۵. Effect of ...
  • Sarikhani MR, Khoshru B and Oustan S, ۲۰۱۶. Efficiency of ...
  • Salispour M. and Baniyani A, ۲۰۰۰. Field evaluation of phosphate ...
  • Sugumaran P, Janarthanam B, ۲۰۰۷. Solubilization of potassium containing minerals ...
  • Suliashih MG, ۱۹۹۹. The use of soil microorganisms as biological ...
  • Thomas GW, ۱۹۸۲. Exchangeable Cations. Pp. ۱۵۹-۱۶۵. In: Page AL, ...
  • Turk MA, Assaf TA, Hameed KM and Al-Tawaha AM, ۲۰۰۶. ...
  • Waling I, Vark WV, Houba VJG and Vanderlee JJ, ۱۹۸۹. ...
  • Ziaeyan A, Salimpour S, Silsipour M and Safari H, ۲۰۱۰. ...
  • نمایش کامل مراجع