تاثیر سولفات روی در زی فزونی و تغییرات ریخت شناختی ارقام بهاره گندم
Publish place: The Journal of Water and Soil، Vol: 26، Issue: 3
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 150
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WASO-26-3_020
تاریخ نمایه سازی: 25 دی 1401
Abstract:
امروزه افزایش درصد روی دانه از راه زی فزونی[۱]، به یکی از مهم ترین راهکارها جهت افزایش میزان این عنصر در دانه تبدیل شده است. برای بررسی تاثیر روی بر ویژگی های مورفوفیزیولوژیک و ویژگی های کمی و کیفی عملکرد گندم، پژوهشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. تیمارها عبارت بودند از پنج رقم گندم بهاره، شامل ارقام دریا، شیرودی، آرتا، تجن و ۱۹-N-۸۰ (به عنوان فاکتور اول) و پنج سطح کودی شامل مقادیر صفر، ۲۵ کیلوگرم در هکتار کاربرد خاکی سولفات روی (ZnSO۴۷ H۲O) در زمان کاشت، افشانه کردن ۵/۰ درصد سولفات روی به ترتیب در مراحل شکمی، شکمی و شیری دانه، و شیری و خمیری دانه( به عنوان فاکتور دوم). ارزیابی داده ها نشان داد که کاربرد خاکی سولفات روی توانست وزن خشک گیاهچه ها، درصد سبز گیاهچه ها، سطح برگ بوته، وزن خشک برگ، ارتفاع بوته، درازای سنبله، شمار پنجه ها را نسبت به شرایط عدم کاربرد خاکی این عنصر به طور معناداری (در سطح احتمال یک درصد) افزایش دهد. در مورد عملکرد دانه، کاربرد خاکی سولفات روی در مقایسه با سایر تیمارها موجب افزایش معنادار (در سطح احتمال یک درصد) در این مولفه گردید. این در حالی بود که تیمارهای متعلق به افشانه کردن روی تفاوت معناداری را در این راستا با یکدیگر نشان ندادند. رقم های شیرودی و N-۸۰-۱۹ به ترتیب با ۷/۱۷۳۲ و ۸/۱۹۸۴ کیلوگرم در هکتار کمترین و ارقام تجن، دریا و آرتا به ترتیب با مقادیر ۴/۲۴۹۱، ۴/۲۴۳۴ و ۲/۲۳۸۶ کیلوگرم در هکتار بیش ترین عملکرد دانه را حاصل نمودند. افشانه کردن سولفات روی در تیمار شیری-خمیری منجر به بیشترین میزان این عنصر در رقم دریا گردید. به عنوان نتیجه نهایی می توان اذعان داشت چنانچه هدف افزایش عملکرد دانه ای گندم باشد کاربرد سولفات روی در مراحل آغازین رشد سودمندتر از مراحل نهایی خواهد بود. از سوی دیگر، زی فزونی روی بر خلاف عملکرد، بیش تر از کاربرد این عنصر در مراحل پایانی رشد متاثر می گردد. ازاین رو، کاربرد خاکی و برگی سولفات روی خواهد توانست موجب افزایش توام روی دانه و عملکرد کل شود.
Keywords:
Authors
حسنیه محمدی دیزج
۱. دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه
فریبرز شکاری
دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :