تنوع رده بندی و ژنتیکی خاک در واحدهای مختلف ژئومرفیک در منطقه مرند، آذربایجان شرقی

در این پژوهش از غنا و تنوع رده بندی خاک برای بررسی تکامل خاک در چهار واحد ژئومرفیک پدیمنت سنگی و پدیمنت پوشیده، دشت  دامنه ای و دشت آبرفتی و از غنای ژنتیکی برای ارزیابی تاثیر سیستم طبقه بندی بر غنای خاک در منطقه مرند استفاده گردید. تعداد ۲۶ پروفیل در درون واحدهای مختلف حفر و نمونه برداری شد. محاسبه شاخص های تنوع خاک با در نظر گرفتن خاکفردها و مساحت هر نوع خاک در سطوح مختلف سیستم جامع طبقه بندی آمریکایی و همینطور افق های مشخصه صورت گرفت. شاخص غنا در سطح رده از پدیمنت سنگی تا دشت آبرفتی افزایش یافته و در سطح زیررده، دشت آبرفتی با چهار نوع زیررده غنی ترین واحد ژئومرفیک بود. مقدار این شاخص در پدیمنت پوشیده و دشت دامنه ای در سطح گروه بزرگ و زیرگروه اختلاف ناچیزی داشته و در سطح خانواده شاخص ها در همه واحدها به جز دشت آبرفتی افزایش می یابد. تعداد تاکساها از سطح رده تا خانواده رو به افزایش گذاشته و پدیمنت سنگی، به دلیل عدم امکان رسوبگذاری، دارای کمترین غنا بود. شاخص تنوع رده بندی در هر واحد از رده تا خانواده به دلیل افزایش شاخص غنا افزایش یافته و شاخص های تنوع محاسبه شده برمبنای تعداد پروفیل از شاخص محاسبه شده برمبنای مساحت بالاتر می باشد. افق کمبیک غالب ترین افق مشخصه در منطقه بوده و از نظر ژنتیکی دشت دامنه ای غنی ترین واحد می باشد. تنوع ژنتیکی خاک وابسته به سیستم طبقه بندی بوده و نشان می دهد که سیستم جامع آمریکایی،خاک های مناطقی را که از نظر ژئومورفولوژیکی فعال هستند یکنواخت تر نشان می دهد.

Keywords:

پدیمنت , دشت , شاخص تنوع , شاخص غنا , یکنواختی