بررسی اثر کودهای زیستی و سطوح نیتروژن بر صفات زراعی و شاخص های کارایی نیتروژن در ذرت علوفه ای

اهداف: ارزیابی تاثیر کودهای زیستی و سطوح نیتروژن بر صفات زراعی و شاخص های کارایی نیتروژن در ذرت علوفه ایمواد و روش ها: آزمایش طی سال های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ در مزرعه تحقیقات علوم دامی استان البرز به صورت اسپلیت پلات و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عوامل آزمایش شامل کود نیتروژن در چهار سطح (۰، ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل اصلی و کود زیستی در هشت سطح (عدم تلقیح، ازتوباکتر، میکوریزا، آزوسپریلیوم، ازتوباکتر + میکوریزا، ازتوباکتر + آزوسپیریلوم، میکوریزا + آزوسپریلیوم، میکوریزا + ازتوباکتر + آزوسپریلیوم) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند.نتایج: نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل کودهای ازته بر عملکرد علوفه معنی دار بود. افزایش مصرف نیتروژن تا ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار باعث افزایش عملکرد علوفه تر شد. استفاده از کودهای زیستی، به تنهایی یا به صورت ترکیبی در تمام کاربردهای کود ازته، باعث افزایش عملکرد علوفه شد؛ اما اثر ترکیبی کودهای زیستی بیشترین تاثیر را داشت. بااین حال، افزایش عملکرد در سطوح پایین تر کود نیتروژن، به ویژه در تیمار شاهد (بدون استفاده ازت). بیشترین کارایی زراعی نیتروژن در تیمار ۵۰ کیلوگرم در هکتار مشاهده شد و در این شرایط، تفاوت بین تیمارهای کودهای زیستی آشکارتر بود، به طوری که استفاده ترکیبی از کودهای زیستی بیشترین کارایی زراعی نیتروژن را داشت.نتیجه گیری: استفاده ترکیبی از کودهای زیستی با کود نیتروژن کمتر (۱۰۰ کیلوگرم در هکتار) می تواند ضمن دستیابی به عملکرد قابل قبول دانه و علوفه، کارایی مصرف نیتروژن را در تولید ذرت بهبود بخشد.

بررسی اثر کودهای زیستی و سطوح نیتروژن بر صفات زراعی و شاخص های کارایی نیتروژن در ذرت علوفه ای Keywords:

کود زیستی , نیتروژن , ذرت علوفه ای , عملکرد علوفه , کارایی جذب نیتروژن