سنجش نگرش شهروندان نسبت به امنیت در فضای مجازی با رویکرد پدافند غیرعامل (مطالعه موردی: شهرستان دامغان)

پیشرفت تکنولوژی، اینترنت را به جزء جدایی ناپذیری از زندگی انسان­ها تبدیل کرده است. کاربران شبکه­های اجتماعی روزانه حجم قابل توجهی از اطلاعات خود را از طریق اینترنت جابه­جا می­کنند. رویکرد پدافند غیرعامل به دنبال آن است تا مخاطرات طبیعی و غیرطبیعی که زندگی شهروندان را به خطر می­اندازد، به حداقل برساند. پژوهش حاضر با هدف سنجش نگرش شهروندان نسبت به امنیت در فضای مجازی در بین شهروندان دامغانی انجام گرفته و به دنبال پاسخ به این سوال است که مولفه های تاثیرگذار در ایجاد مخاطره برای شهروندان در فضای مجازی کدام است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. نتایج پرسش نامه ها با استفاده از روش رگرسیون خطی مورد ارزیابی قرار گرفته و مقدار R به دست آمده برابر با ۸۰۷/۰ است که به همبستگی بالای بین متغیرها اشاره دارد. تحلیل مخاطرات موجود در فضای مجازی در ۵ عامل فرهنگی- اجتماعی، امنیت اجتماعی، امنیت اقتصادی، حریم خصوصی و پدافند غیرعامل مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین تحلیل تاثیرات متغیرهای آگاهی، جمعیت، رویکرد شخص سوم و مصون نگه­ داشتن با نرم­افزار Amos انجام گرفت که دال بر آن داشت، تاثیر میزان آگاهی بر رویکرد شخص سوم و مصون نگه داشتن با ضرایب ۲۱/۰ و ۲۶/۰ بسیار زیاد است. شاخص اشاعه رفتارهای مناسب شهروندان در عامل فرهنگی- اجتماعی، شنود غیرمجاز در عامل حریم خصوصی، تخریب سامانه­های خدماتی در عامل امنیت اجتماعی و مناسب بودن بستر فضای مجازی جهت رشد اقتصادی در عامل امنیت اقتصادی بیشترین تاثیر را داشته­اند. بررسی عامل پدافند غیرعامل نیز نشان از نبود اطمینان کامل به اخبار منتشرشده در فضای مجازی و احتمال فریب افکار عمومی دارد.

Keywords:

پدافند غیرعامل , شبکه های اجتماعی , امنیت , شهرستان دامغان