نقش تعدیلگر بازاریابی پویا و نقش واسطه قابلیت سنجش بازار و توانایی مدیریت برند در تاثیر سرمایه انسانی بر مزیت رقابتی (مورد مطالعه: صنعت هتلداری)

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیلگر بازاریابی پویا و نقش واسطه قابلیت سنجش بازار و توانایی مدیریت برند در تاثیر سرمایه انسانی بر مزیت رقابتی با مطالعه موردی صنعت هتلداری انجام شد. این تحقیق با هدف کاربردی و نوع توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را تمامی مسئولین و پرسنل هتلها در سراسر ایران تشکیل دادند و تعداد اعضای نمونه با کمک فرمول کوکران، ۳۸۴ نفر تعیین شد. جهت جمع آوری داده ها از توزیع آنلاین پرسشنامه استاندارد پژوهش تامر و سعید (۲۰۲۱) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روشهای آمارتوصیفی، آمار استنباطی و معادلات ساختاری صورت پذیرفت. این مطالعه پیشنهاداتی را برای بهبود عملکرد صنعت هتلداری در راستای کسب مزیت رقابتی در بین سایر رقبا و حفظ برندینگ هتل و همچنین توانایی شناسایی به موقع مسائل پیش روی هتل و رفع بهنگام آن ارائه میدهد. یافته ها نشان داد سرمایه انسانی با نقش واسطه قابلیت مدیریت برند و قابلیت سنجش بازار بر مزیت رقابتی هتلها تاثیر دارد و بازاریابی پویا رابطه بین قابلیت سنجش بازار و مدیریت برند و مزیت رقابتی را تعدیل میکند.

Keywords:

بازاریابی پویا , مزیت رقابتی , مدیریت برند , سنجش بازار , سرمایه انسانی