تاثیرات کم آبیاری بر عملکرد دانه و خصوصیات کیفی شش رقم جدید گندم در کبوترآباد اصفهان

به منظور بررسی واکنش ارقام جدید و تجارتی گندم و یک لاین امیدبخش به تیمارهای مختلف کم آبیاری، آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کبوتر آباد به صورت طرح آماری کرت­های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی درسه تکرار اجرا شد.  سه تیمار میزان آب آبیاری شامل ۱۰۰، ۸۰، و ۶۰ درصد تبخیر و تعرق محصول در کرت­های اصلی و شش رقم گندم (پیشتاز، شیراز، M-۷۳-۱۸، مرودشت، مهدوی، و بک کراس روشن) در کرت­های فرعی قرار گرفت.  طی دوره رشد و در پایان فصل رشد عملکرد و خصوصیات کیفی در تیمارهای مختلف اندازه گیری شد و داده های ثبت شده طی سه سال زراعی ۸۱-۱۳۸۰، ۸۲- ۱۳۸۱و ۸۳-۱۳۸۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.  نتایج نشان داد که تاثیر میزان های مختلف آب آبیاری بر عملکرد دانه، کارآیی مصرف آب (WUE)، و کشش پذیری خمیر در سطح یک درصد(۰۱/۰r ≤ ) معنی دار است.  تاثیر میزان آبیاری بر صفات، تعداد سنبله در مترمربع، و گلوتن در سطح پنج درصد (۰۵/۰ r ≤) معنی دار است ولیتاثیر میزان های آبیاری بر صفات پروتئین، خاکستر، عدد زلنی، و مقاومت به کشش پذیری خمیر معنی دار نیست.   ارقام مورد بررسی تفاوت کاملا معنی­داری (۰۱/۰r ≤ ) از نظر عملکرد دانه،عدد زلنی (رسوب)، مقاومت به کشش و کشش­پذیری خمیر داشتند.  البته تفاوت این ارقام در خصوص صفات پروتئین، خاکستر و گلوتن معنی­دار نشد.  میانگین مقادیر WUE در تیمار ۶۰ درصد تبخیر و تعرق محصول، حداکثر و برابر ۵۴/۱ کیلوگرم بر مترمکعب به دست آمد.  همچنین رقم پیشتازدارای بالاترین مقدار WUE بود.  بعد از این رقم، لاینM-۷۳-۱۸ و رقم بک کراس روشن بیشترین مقدارWUE را دارا بودند.  از این رو در مناطق خشک ارقام مذکور تحت مدیریت ۴۰ درصد کسر آبیاری بر سایر ارقام برتری دارند.