تحلیل اقتصادی مدیریت کم آبیاری در کشت خشکه کاری برنج

به منظور بهبود بهره وری آب وارزیابی اقتصادی کم آبیاری در شالیزارها به روش خشکه کاری، آزمایشی بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار برای برنج رقم طارم در مدت دو سال زراعی (۸۰-۱۳۷۹ و ۷۹-۱۳۷۸)در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات برنج کشور، مازندران(آمل) به اجرا درآمد.  تیمارهای هفتگانه آبیاری شامل مدیریت های مختلف غرقاب متناوب در مراحل رشد بود.  برای تحلیل اقتصادی از روش بودجه بندی جزیی وشاخص نسبت درآمد ناخالص به هزینه تولید ومیزان سود خالص استفاده شد.  در تجزیه وتحلیل اقتصادی مشخص شد که تیمار۳T  (تیماری که پس از گذشت ۳۰روز از مرحله بذرپاشی دارای  ارتفاع آب متناوب (صفر تا ۵ سانتی متر) در طی دوره رشد است) دارای نسبت درآمد ناخالص به هزینه تولید برابر۵۷/۱ است وبا ۲۵ درصد کاهش آب مصرفی نسبت به شاهد، تنها ۸ درصد افت عملکرد دارد، وسود خالص به ازای واحد آب مصرفی آن نسبت به شاهد (تیماری که پس از گذشت ۳۰ روز از مرحله بذرپاشی دارای ارتفاع آب ۵ سانتی متر و غرقاب دائم در سرتاسر دوره رشد است) ۴/۱۹ درصد بیشتر است.  میزان عملکرد برنج سفید تیمار ۳T برابر ۲۰۱۷ کیلوگرم در هکتار است.  بنابراین بر اساس نتایج این تحقیق، یکی از روش های مدیریت آب در راستای ارتقای بهره وری از آب کشاورزی وکسب سود بیشتر، استفاده ازبرنامه بهینه کم آبیاری در شیوه کشت خشکه کاری در مناطق مناسب است.