تاثیر سولفات پتاسیم بر عملکرد، اجزای عملکرد و برخی خصوصیات بیوشیمیایی گیاه مرزه (Satureja hortensis L.) تحت تنش خشکی

پژوهشی به صورت اسپیلت فاکتوریل در زمان در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی در سال زراعی ۱۳۹۵-۱۳۹۴ انجام شد. فاکتورهای اصلی شامل تنش خشکی در سه سطح (۵۰، ۷۰ و ۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی) و کود سولفات پتاسیم در چهار سطح (۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار) و فاکتور فرعی دو چین برداشت بود. صفات مورد ارزیابی شامل خصوصیات رشدی، میزان کلروفیلa ،b ، کلروفیل کل، فعالیت آنتی اکسیدانی، فنل کل و کربوهیدرات محلول بود. نتایج نشان داد که کمترین خصوصیات رشدی در تیمار۵۰ درصد ظرفیت زراعی و عدم کاربرد کود سولفات پتاسیم مشاهده شد. استفاده از کود پتاسیم باعث بهبود خصوصیات رشدی، میزان کربوهیدرات محلول، کلروفیلa ،b و کلروفیل کل در تمامی سطوح تنش خشکی در گیاه شد. به طوریکه در چین اول برداشت در بالاترین سطح تنش و کاربرد ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار کود سولفات پتاسیم افزایش ۱۴/۶۲، ۳۶/۸۲، ۰۹/۹۳ و ۳۵/۸۷ درصدی به ترتیب در ارتفاع بوته، کلروفیل a، b و کل مشاهده شد؛ ولی موجب کاهش فعالیت آنتی اکسیدانی (۸۶/۱۳ درصد) و فنل کل (۳۸/۳۴ درصد) در گیاه شد. نتایج حاکی از آن بود که مقدار خصوصیات رشدی و بیوشیمیایی در چین دوم برداشت در مقایسه چین اول برداشت به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرد، به طوریکه کمترین مقدار خصوصیات رشدی و بیوشیمیایی در چین دوم برداشت مشاهده شد. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد سولفات پتاسیم به ویژه کاربرد ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار موجب بهبود خصوصیات رشدی و بیوشیمیایی مرزه تحت تنش خشکی شد.

Keywords:

ارتفاع گیاه , رنگیزه های فتوسنتزی , عملکرد , عناصر غذایی , کربوهیدرات محلول