اولویت بندی مراکز ثقل شهری از منظر پدافند غیرعامل (مورد: تاسیسات زیرساختی شهر چابهار)

شناخت فضاها و عوامل موثر در کاهش ایمنی، مستلزم پیشگیری، آماده سازی و مصون نمودن محیط انسانی در مقابل هر نوع بحرانی است که برنامه ریزان و مدیران شهری باید بدان توجه بیشتری داشته باشند. در شرایط کنونی که تعداد و نوع بحران ها به شدت افزایش یافته، اقدامات تدافعی حتی قبل از وقوع هرگونه حادثه نیز ضرورت توجه به موضوع پدافند غیرعامل را مطرح می سازد. رعایت اصول پدافند غیرعامل برای تاسیسات و مراکز ثقل شهری، سبب جلوگیری از بروز خسارات به این مراکز در زمان بروز جنگ خواهد شد. از این رو، توجه به بررسی مراکز ثقل و استراتژیک، بلاخص بخش تاسیسات زیرساختی شهر، بعنوان مهم ترین کاربری شهری، از منظر اصول پدافند غیرعامل امری ضروری است. از این رو، پژوهش حاضر بدنبال اولویت بندی مراکز ثقل شهر چابهار در راستای تامین امنیت این شهر بعنوان محور ترانزیتی طرح توسعه جنوب شرق و بازار اقتصادی منطقه از منظر پدافند غیرعامل و با تاکید بر بخش زیرساختی شهر است. این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی با متدولوژی توصیفی- تحلیلی می باشد. جامعه آماری تحقیق کارشناسان نظامی و متخصصان پدافند غیرعامل بوده که با استفاده از فرمول کوکران ۴۰ نفر از آنان بعنوان حجم نمونه انتخاب گردیدند. جهت گردآوری اطلاعات نیز از دو روش کتابخانه ای و میدانی به همراه تکنیک تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و مدل سوات (SWOT) جهت اولویت بندی مراکز ثقل شهر چابهار استفاده شده است. ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ نتایج تحقیق حاضر نشان داد که اسکله خاتم الانبیا، شهید بهشتی و شهید کلانتری دارای بالاترین اولویت از منظر پدافند غیرعامل در بخش تاسیسات زیرساختی شهر چابهار بوده و همچنین بهترین راهکار برای مراکز ثقل این شهر، راهکار دفاعی (WT) است.

Keywords:

مراکز ثقل شهر , مراکز حیاتی , پدافند غیرعامل , تاسیسات زیرساختی , شهر چابهار.