شناسایی و اولویت بندی موانع توسعه آموزش الکترونیک در ایران با تاکید بر نظام آموزش عالی

پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای با هدف شناسایی و اولویت بندی موانع توسعه آموزش الکترونیک در ایران با تاکید بر نظام آموزش عالی انجام شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که ذی نفعان در پارادایم یادگیری و آموزش، نیازمند محیط های یادگیری توانمند و پشتیبانی شده از طریق طراحی مناسب منابع می باشند. آنها نیازمند آموزش مبتنی بر پاسخگویی به تقاضا، در هر زمان و هرکجا با کیفیت بالا و پشتیبانی مناسب هستند. توسعه نظام آموزشی در عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات از چالش های اصلی سیاست گذاران آموزشی است. به کارگیری یادگیری الکترونیکی در نظام های آموزشی به افزایش فرصت های یادگیری، سهولت دسترسی به منابع آموزشی، تسریع دسترسی به اطلاعات بروز شده، تثبیت نقش هدایت گری برای استادان و اعضای هیئت علمی، راهنمایی مداوم معلم برای یادگیرنده و دسترسی مادام العمر به اطلاعات منجر می شود. از مهم ترین چالش های پیش روی آموزش در قرن بیست و یکم، چگونگی تربیت یادگیرندگانی است که با آمادگی لازم با جامعه در حال تغییر و پیچیدگی های عصر انفجار اطلاعات روبرو شوند. پاسخ گو نبودن نظام های آموزشی سنتی به نیازهای واقعی و دائما در حال تغییر جامعه، موضوع دیگری است که مورد توجه سیاست گذاران آموزشی قرار گرفته است. نبود سیاست ها، خط مشی ها و قوانین اجرایی، نبود استانداردهای معتبر سازی، مشخص نبودن ارزش مدرک تحصیلی مربوط، ضعف شناخت مسئولان سطح بالا، نبود راهبرد توسعه اطلاعاتی در کشور، نبود راهبرد روشن برای موسسات آموزشی کشور، کمبود پشتیبانی های مالی مناسب، عدم استفاده مسئولان از سرمایه گذاری بخش خصوصی در این زمینه بالا بودن هزینه های اولیه توسعه آموزش الکترونیکی از جمله موانع توسعه آموزش الکترونیک است.

Keywords:

آموزش الکترونیکی , موانع , نظام آموزش عالی