عملکرد، ویژگی های لاشه و برخی از فراسنجه های دستگاه گوارش جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های بر پایه ذرت و دانه تریتیکاله با و یا بدون افزودن مکمل آنزیمی

در این پژوهش، امکان استفاده از دانه تریتیکاله (رقم ET-۸۲-۱۵) در جیره جوجه های گوشتی، با و یا بدون افزودن مکمل آنزیمی، در قالب طرح کاملا تصادفی بررسی شد. در آزمایش اول، تریتیکاله در سه تیمار (تیمار ۱: ۱۰۰ درصد غله جیره از دانه ذرت، تیمار ۲: ۱۰۰ درصد غله جیره از دانه تریتیکاله بدون آنزیم و تیمار ۳: ۱۰۰ درصد غله جیره از دانه تریتیکاله با آنزیم) با سه تکرار به مدت ۴۹ روز و در آزمایش دوم تریتیکاله در سه تیمار (تیمار ۱: ۱۰۰ درصد غله جیره از دانه ذرت، تیمار ۲: ۵۰ درصد از کل جیره با دانه تریتیکاله و تیمار ۳: ۱۰۰ درصد غله جیره از دانه تریتیکاله) با چهار تکرار و به مدت شش هفته در جیره جوجه­­های گوشتی مورد استفاده قرار گرفت. در آزمایش اول، تفاوت وزن زنده پایانی، افزایش وزن، خوراک مصرفی، درصد لاشه و سینه، گرانروی مواد هضمی و pH ژژونوم و سنگدان بین تیمار ها معنی­دار بود (۰۵/۰P<). در آزمایش دوم، تفاوت وزن زنده پایانی، افزایش وزن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی و درصد ران معنی­دار بود (۰۵/۰P<)، ولی درصد لاشه، سینه و چربی شکمی معنی­دار نبود. تامین ۱۰۰ درصد غله جیره از دانه تریتیکاله سبب کاهش عملکرد تولیدی در جوجه­های ­گوشتی شد (۰۵/۰P<). می­توان نتیجه گرفت که تامین ۵۰ درصد از کل جیره با دانه تریتیکاله (رقم ET-۸۲-۱۵) برای پرورش جوجه­های گوشتی قابل توصیه است.

عملکرد، ویژگی های لاشه و برخی از فراسنجه های دستگاه گوارش جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های بر پایه ذرت و دانه تریتیکاله با و یا بدون افزودن مکمل آنزیمی Keywords:

تریتیکاله , جوجه گوشتی , عملکرد , ویژگی های لاشه