ارزیابی روش های مختلف برآورد تبخیرو تعرق پتانسیل در ایستگاه سینوپتیک نائین

تبخیر و تعرق پتانسیل یکی از عناصر مهم چرخه هیدرولوژی است که در طرح های منابع آب و آبیاری، سازه های آبی، کشاورزی و ... مد نظر قرار می گیرد. اهمیت تبخیر و تعرق از آن جا مشخص می شود که بدانیم در سطح دنیا 57% آبی که بر روی خشکی ها می ریزد، مستقیماً به صورت تبخیر و تعرق از دسترس خارج می شود. در این تحقیق نه روش برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل برای ایستگاه سینوپتیک نائین محاسبه گردید. روش فائو- پنمن- مانتیث به عنوان مرجع پذیرفته شد و تبخیر و تعرق برآوردی با استفاده از روش های مختلف تجربی با روش فائو- پنمن-مانتیث مقایسه و ارزیابی گردید. بهترین روش ها برای ایستگاه سینوپتیک نائین با استفاده از معیارهای ارزیابی ضریب کارایی، متوسط اختلاف و اُریب مشخص گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که در ایستگاه نائین مناسب ترین روش ها بترتیب پنمن 1948، پنمن-کیمبرلی 1996، هارگریوز1985، بلانی-کریدل-فائو، پنمن-فائو24، تشعشعی- فائو24، پریستلی-تیلور و ماکینگ 1957 می باشند. همچنین بین برآورد روش ها در فصول سرد اختلاف کم و در فصول گرم اختلاف زیادی وجود دارد.

Keywords:

تبخیر و تعرق پتانسیل , روش فائو پنمن مانتیث , ایستگاه سینوپتیک نائین