اثرات تغذیه بهینه پتاسیم و مدیریت های مختلف آبیاری بر کاهش مصرف آب ذرت

با توجه به شرایط  خشک و نیمه خشک کشور ما و همچنین وجود خشکسالی های اخیر و با در نظر گرفتن تاثیر مثبت عناصری مانند پتاسیم درکاهش اثرات منفی کم آبیاری وکاربرد روش های آبیاری مناسب، این تحقیق انجام گردید. آزمایش در استان فارس، در شهرستان زرقان و روی گیاه ذرت رقم ۷۰۴ سینگل کراس به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، با سه تکرار در سال ۱۳۹۰ اجرا شد. دور آبیاری به عنوان فاکتور اصلی: (۱- آبیاری به صورت کامل در کل فصل رشد (شاهد) ۲- آبیاری یک در میان متناوب بجز درمراحل جوانه زنی وگلدهی ۳- آبیاری یک در میان متناوب ثابت در کل دوره رشد و کود سولفات پتاسیم به عنوان فاکتور فرعی در چهار سطح (۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و۳۰۰ کیلوگرم درهکتار) در نظرگرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که تیمار آبیاری یک در میان متناوب بجز در مراحل جوانه زنی وگلدهی باعث افزایش معنی دار عملکرد دانه شد(۹۳/۴ تن در هکتار)٬ درحالیکه تیمار آبیاری یک درمیان متناوب ثابت تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه نداشت(۶۴/۲ تن در هکتار). سطوح مختلف سولفات پتاسیم از لحاظ تاثیر بر شاخص سطح برگ، تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف و عملکرد دانه تفاوت معنی دار آماری داشتند. بیشترین ارتفاع گیاه (۰۷/۲ متر)، تعداد ردیف در بلال (۸۸/۱۴)، تعداد دانه در ردیف (۴۷۸/۲۸)، طول بلال (۱۱۳/۱۸ سانتی متر)، وزن هزار دانه (۲۳۱/۲۷۳ گرم) و عملکرد دانه (۴۱/۴ تن در هکتار) با کاربرد میزان ۳۰۰ کیلوگرم پتاسیم درهکتار حاصل شد. اثرمتقابل آبیاری یک در میان بجز مراحل جوانه زنی و گلدهی با کاربرد ۳۰۰ کیلوگرم کود پتاسیم در هکتار بیشترین میزان عملکرد دانه را داشت(۹۷/۵ تن در هکتار).