بررسی کارایی تثبیت نیتروژن برخی جدایه های ازتوباکتر در مایه زنی ذرت

توانایی تثبیت نیتروژن در حالت آزادزی ویژگی گروه خاصی از باکتریهای دی آزوتروف می‎باشد که ازتوباکترها از جنس‎های شناخته شده آنهاست. ارزیابی کارایی تثبیت نیتروژن به روشهای مختلف از جمله روش اختلاف و کشت در حضور گیاه قابل انجام است. بر این اساس آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در شرایط گلخانه‎ای انجام گرفت و توانایی تثبیت نیتروژن ۱۸ جدایه باکتری از جمله، ازتوباکتر بررسی شد. زادمایه های میکروبی با استفاده از حامل باگاس و پرلیت در بذور ضد‎عفونی‎شده ذرت رقم سینکل کراس ۷۰۴  تلقیح شد. تیمارهای آزمایش شامل کنترل های منفی (بدون افزودن حامل و حامل فاقد باکتری)، کنترل‎های مثبت (کاربرد کود اوره به میزان ۵۰% و ۱۰۰% توصیه کودی) و گلدان‎های تلقیح شده با جدایه‎ها بود. نتایج نشان داد به جز وزن تر و غلظت نیتروژن ریشه، تمام پارامترهای اندازه گیری شده در سطح احتمال ۱% متاثر از تیمارهای آزمایش بوده است. بالاترین میانگین وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه، وزن تر و خشک کل، ارتفاع گیاه، قطر ساقه و شاخص کلروفیل در تیمارهای کودی ۱۰۰% و ۵۰% حاصل شد و در بین تیمارهای باکتریایی ۱۴SP-Ι، ۱۶SP-۲ (ازتوباکترکروکوکوم) و ۳۴SP-Ш (سودوموناس) موثر واقع شدند. بیش‎ترین مقدار کل نتیروژن و فاکتور انتقال آن به ترتیب با افزایش ۳۲% و ۱۴۸% نسبت به شاهد منفی در جدایه ۱۶SP-۲ مشاهده شد. بیش‎ترین کارایی تثبیت نیتروژن نیز بر اساس اختلاف مقدار نیتروژن در جدایه ۱۶SP-۲ برابر با ۴۷/۳۹% به‎دست آمد.

Keywords:

ازتوباکترکروکوکوم , باکتریهای آزادزی , تثبیت بیولوژیک نیتروژن , ذرت , سودوموناس