اثر نسبت های مختلف کشت مخلوط روی عملکرد و اجزای عملکرد ذرت شیرین (Zea mays var. saccharata) و بادمجان (.Solanum melongena L)

به منظور ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد ذرت شیرین و بادمجان تحت تاثیر نسبت های مختلف کشت مخلوط جایگزینی، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در پنج تیمار و سه تکرار در سال ۱۳۹۳ اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل نسبت های جایگزینی ۷۵ درصد ذرت شیرین + ۲۵ درصد بادمجان، ۵۰ درصد ذرت شیرین+ ۵۰ درصد بادمجان و ۲۵ درصد ذرت شیرین + ۷۵ درصد بادمجان و کشت خالص هر یک از گونه ها بود. نتایج نشان داد که عملکرد دانه قابل کنسرو، عملکرد بلال، عملکرد ماده تر و خشک ذرت شیرین و همچنین عملکرد میوه بادمجان در کشت خالص بیشتر از تیمارهای مخلوط بود و با افزایش سهم هر یک از گونه ها در مخلوط، عملکرد گونه دیگر کاهش یافت. نسبت دانه به بلال و شاخص برداشت ذرت شیرین و همچنین وزن دانه و بلال، وزن خشک و تر بوته ذرت شیرین در نسبت ۵۰ درصدی ذرت شیرین با بادمجان بر سایر تیمارهای آزمایش ارجحیت داشت. بر اساس شاخص غالبیت ذرت شیرین در کشت مخلوط بر بادمجان غالبیت داشت. بررسی شاخص ضریب ازدحام نسبی حاکی از سودمندی نسبت های ۲۵ درصد ذرت شیرین + ۷۵ درصد بادمجان و ۵۰ درصد ذرت شیرین+ ۵۰ درصد بادمجان در مقایسه با کشت خالص بود. بر اساس نسبت برابری زمین، نسبت های ۲۵ درصد ذرت شیرین + ۷۵ درصد بادمجان و ۵۰ درصد ذرت شیرین + ۵۰ درصد بادمجان کارایی استفاده از زمین را در مقایسه با کشت خالص به ترتیب ۵ و ۶ درصد افزایش داد.

اثر نسبت های مختلف کشت مخلوط روی عملکرد و اجزای عملکرد ذرت شیرین (Zea mays var. saccharata) و بادمجان (.Solanum melongena L) Keywords:

ضریب ازدحام نسبی , عملکرد دانه قابل کنسرو , کشت مخلوط جایگزینی , نسبت دانه به بلال , نسبت برابری زمین