نقش میانجی گری مهارت های مقابله ای در رابطه بین ناگویی هیجانی- خلقی با استرس در میان دانش آموزان

هدف از این پژوهش نقش میانجی گری مهارت های مقابله ای در رابطه بین ناگویی هیجانی- خلقی با استرس در میان دانش آموزان بوده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی-پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهر فریدونکنار که تعداد آن ۷۰۰ نفر بوده است. از آنجایی که تعداد جامعه آماری معین می باشد برای انتخاب حجم نمونه از فرمول جامعه معین کوکران استفاده شده است که بر اساس فرمول کوکران معین، حداقل حجم نمونه آماری ۲۴۸ نفر بوده است. روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شده است. برای جمع آوری داده های پژوهش از سه پرسشنامه استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از دو روش آمار توصیفی و استنباطی بهره گرفته شده در زمینه آمار توصیفی از آماره های توزیع فراوانی، فراوانی درصدی، میانگین و انحراف استاندارد برای توصیف متغیرهای دموگرافیکی و از آمار استنباطی از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری جهت تعمیم اطلاعات نمونه به جامعه در محیط نرم افزار آماری pls۳ و spss۲۲ مورد تجزیه استفاده شده است. طبق یافته های پژوهش های انجام شده مهارت های مقابله ای در رابطه بین ناگویی هیجانی- خلقی با استرس در میان دانش آموزان نقش میانجی گری داشته است.

Keywords:

ناگویی هیجانی- خلقی , استرس , مهارت های مقابله ای , دانش آموزان