نقش ارتباط مدیران در شکل گیری شخصیت و خودشکوفایی هیجانی کودکان و نوجوانان

این پژوهش باهدف نقش ارتباط مدیران در شکل گیری شخصیت و خودشکوفایی هیجانی کودکان و نوجوانان انجام شد. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی-اسنادی است که با روش کتابخانه ای و مروری بر منابع نظری مرتبط صورت گرفت؛ پس از مقدمه ای کوتاه به تببین مبانی نظری از جمله ارتباط کلامی و مولفه آن، محیط ارتباط کلامی مدیر و رشد کودک پرداخته شد. نتایج این بررسی نشان داد که کودکان و نوجوانان حساس ترین و تاثیرپذیرترین گروه سنی جامعه را تشکیل می دهند و در حساس ترین و مهم ترین سال های زندگی خود، یعنی زمانی که پایه های رشد شخصیت ذهنی-جسمی و اجتماعی آنها شکل می گیرد، تا زمانی که وارد جامعه می شوند در محیط های آموزشی مشغول به فعالیت هستند که نیازمند این هستند تا زندگی اجتماعی را در مقیاس خود تجربه کنند؛ و این مستلزم فراهم بودن فضایی صمیمی و گرم است. فضایی که در آن کارکنان مدرسه به خصوص میر بتواند با ایجاد فضایی به دوراز هیاهوی دنیای بزرگتر؛ دنیایی که در آن کودک فرصت بیان افکار تازه و پرورش و رشد را داشته باشد را برای آن ها تشکیل دهد. در چنین شرایطی می توان انتظار شکل گیری ضخصی و خودشکوفایی هیجانی کودکان را داشت.

Keywords:

برنامه ریزی , شخصیت , خودشکوفایی هیجانی , روانشناسی , مشاوره