ارزیابی راهکارهای توانمندسازی بافت فقیرنشین( منطقه ۴ شهرداری، شهر اردبیل)

با گذشت زمان و تکامل فکری بشر اتفاق مهمی در تمامی ملل روی داده و آن پدیده شهرنشینی است. برطرف کردن نیازها و ایجاد حس امنیت و آرامش در خانواده یکی از عوامل پیشرفت زندگی و روی آوردن از جوامع روستایی به شهری می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی حقوق شهروندی و چگونگی رعایت آن توسط شهرنشینان در شهر اردبیل است. امروزه عواملی چون نوستالژی نسبت به گذشته های مبهم دور، فرآیند لازم آموزش شهرنشینی و شهروند شدن را به تعویق انداخته است. روش های استفاده شده در این پروژه، کاربردی و تحلیلی می باشد. برای گردآوری اطلاعات از اخبار و گزارشات و مقالات ارائه شده و بازدیدهای میدانی از مناطق حاشیه ای شهر اردبیل استفاده شده است. با توجه به یافته های پژوهش یکی از مهمترین عوامل به چالش کشیده شدن فرهنگ شهرنشینی در شهر اردبیل، نهادینه نشدن قوانین شهروندی برای شهرنشین شدن است و مهمترین عامل به وجود آمدن حاشیه نشینی، مهاجرت های شتاب زده و ایجاد تفاوت های فرهنگی در یک منطقه و همچنین تاثیر کم اطلاعی مردم از حقوق شهروندیشان و تاثیر آن در سیمای شهری میباشد. نتایج نشان می دهد در شهر اردبیل زیر ساخت های شهرنشینی متناسب با قوانین شهروندی صورت نگرفته و شهرنشینی از فرهنگ شهرنشینی پیشی گرفته است.

Keywords:

توانمندسازی , بافت فقیر نشین , اردبیل