بررسی اثرات آبشویی به همراه کشت گیاهان لگومینوزه و گرامینه در محدوده جنوب استان خوزستان

بخش عمده ای از زمینهای کشاورزی کشور ما به علت قرار داشتن در منطقه گرم و خشک دارای خاک شور می باشد باتوجه به لزوم اصلاح خاک و خروج مواد املاح و نمک موجود در خاک و مساحت بررسی بهترین روش های آبشویی در اصلاح این نوع خاک ها می توان حداقل آب را مصرف و بهترین نتیجه را کسب نمود. موضوعی که سبب شده آبشویی از جانب کشاورزان چندان مورد استقبال قرار نگیرد، عدم سود دهی زمین در طی مراحل آبشویی است که اگر بتوان با حفظ کارایی عملیات آبشویی کشت گیاه سبز را در این اراضی انجام داد می توان قدم موثری در جلب نظر زارعین برداشت. از طرف دیگر عدم وجود پوشش در سطح مزرعه موجب افزایش تبخیر از سطح آزاد خاک شده و سبب حدر رفت آب می گردد چرا که انجام عملیات تعرق از سطح برگ به دلیل نیاز گیاه به حفظ آب، منجر به بالاتر رفتن انرژی لازم برای تعرق و در نهایت خروج از مزرعه شده که خود باعث حفط محتوی آب در مزرعه و کاهش آب مورد نیاز در مرحله آبشویی می گردد. لذا به نظر می رسد انجام کشت گیاهان همزمان با آبشویی موجب رغبت بیشتر کشاورز (به دلیل بازگشت سرمایه و گردش مالی) و کاهش آب مصرفی بخاطر پوشش سطح خاک و کاهش تبخیر مستقیم می گردد. هدف از ارائه این طرح، مطالعه بهترین انتخاب روش آبشویی با توجه به جنبه های اجتماعی، اقتصادی و زراعی و استفاده بهینه از زمان و آب تخصیص یافته است تا بتوان در کمترین دوره زمانی به نتایج بهتر و موثرتری دست یافت.

Keywords:

آبشویی , لگومینوزه , گرامینه , خوزستان , کشت