مضامین اخلاقی در منظومه ویس و رامین اسعد گرگانی

ویس و رامین منظومه ای است از فخرالدین اسعد گرگانی شاعر قرن پنجم و از داستان سرایان بزرگ ایرانی است که بر دانش های زمان و ادب عرب و زبان پهلوی اگاهی داشته است . منظومه ویس و رامین از قدیمی ترین رمان های عاشقانه است ، هر چند اسعد گرگانی موضوع اصلی منظومه را بر حول عشق و دلداگی سروده است اما از مضامین اخلاقی غافل نمانده و به کرات در اشعار خود منعکس کرده که این نشان دهنده ی دغدغه او به مسائل اخلاقی است . می توان این چنین بیان کرد که منظومه ویس و رامین در ضمن اینکه قصه عاشقانه را روایت می کند در اثنای ابیات مضامین اخلاقی را نادیده نگرفته است که همین موضوع ضرورت بررسی اشعار را دو چندان کرده است .این تحقیق که به شیوه ی (کتابخانه ای ) انجام گرفته ، بر موضع گیری منظومه ویس و رامین نسبت به منجیات اخلاقی و و منهیات اخلاقی و بیان دیدگاه فخر الدین اسعد گرگانی تمرکز یافته است . در این منظومه موضوعات اخلاقی به دو دسته فضایل اخلاقی و رذایل اخلاقی تقسیم شده ، سپس به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته شده است . یافته ها و نتایج نشان می دهد تعداد فضایل اخلاقی بیشتر از رذایل اخلاقی ایست .

Keywords:

اسعد گرگانی , ویس و رامین , اخلاق , فضایل , رذایل