بررسی اثر زئولیت و مسباره بر کارایی بتن خود تراکم

امروزه استفاده از مواد دور ریز مفید و پوزولان های طبیعی در راستای کاهش هزینه های جاری و همچنین کاهش یا حذف مشکلات زیست محیطی به یکی از مباحث مورد علاقه اکثر محققین تبدیل شده است. در این پژهش امکان استفاده از زئولیت به عنوان یک پوزولان طبیعی و مسباره به عنوان یک ماده دور ریز که خواص پوزولانی از خود نشان می دهد، در بتن خود متراکم بررسی گردید. برای این منظور اثر زئولیت و مسباره با درصد های جایگزیتی مختلف بر روی خواص بتن تازه و مقامت فشاری بتن سخت شده بررسی گردید و با میکروسیلیس نیز مقایسه شد. نتایج آزمایشات نشان داد که زئولیت و مسباره باعث بهبود عملکرد بتن خود تراکم در حالت تازه می شوند. زئولیت چسبناکی و پایداری بتن را افزایش و آب انداختگی را کاهش می دهد و مسباره روانی بتن را افزایش می دهد. ضمن اینکه با اینکه هر دو ماده در سنین اولیه سبب کاهش مقاومت بتن سخت شده می شوند اما در سنین 82 و 09 روز مقاومتی برابر و حتی بیشتر از بتن پایه را کسب کردند. در مقایسه با میکرو سیلیس با وجود اینکه هر دو ماده عملکرد ضعیف تری نشان دادند اما با توجه به در دسترس بودن ، ارزان تر بودن و مشکلاتی که استفاده از میکروسیلیس برای سلامتی کارگران ایجاد می کند استفاده ار زئولیت و مسباره می تواند در بتن خود متراکم مفید باشد

Keywords:

بتن خود متراکم , کارائی بتن , زئولیت , مسباره , حمله سولفاتی