سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

اثربخشی مدیریت بحران شهری در برابر بلایای طبیعی با رویکرد استفاده از سازه های سریع الاحداث مهار سیلاب

Publish Year: 1401
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 312

This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_GEOGR-18-41_008

Index date: 7 May 2023

اثربخشی مدیریت بحران شهری در برابر بلایای طبیعی با رویکرد استفاده از سازه های سریع الاحداث مهار سیلاب abstract

امروزه سکونت گاه های شهری به طور دائم و گسترده در معرض انواع مختلفی از مخاطرات قرار گرفته است. این مشکل در زمان وقوع بحران های طبیعی و به ویژه زمانی که با ناهنجاری های اجتماعی همراه می شوند، بسیار پیچیده تر می گردد. سیلاب یک سانحه طبیعی است که در هنگام بروز آن، مانند هر بلای طبیعی دیگری خسارات زیادی را به بخش های مختلف جوامع بشری وارد می کند. به همین دلیل بررسی و توجه به شناخت روش های سریع الاحداث مقابله و کنترل این پدیده در شرایط بحران از اهمیت خاصی برخوردار است. سازه های سریع الاحداث کنترل سیلاب زیر مجموعه ای از مدیریت سیل است که شامل سازه های موقت و روش های بهره برداری از آن می باشدکه با فراهم آوردن و بهره برداری از این سازه ها می توان از تلفات و خسارات اقتصادی سیلاب به طرز قابل توجهی جلوگیری کرد. اولویت های برنامه ریزی شهری و اصولا مدیریت بحران این گونه سوانح باید به ساخت این نوع فناوری ها حرکت نماید تا با بکارگیری این نوع سازه ها و مطالعه شناخت خواص مهندسی مصالح آنها از بروز اتفاقات ناگوار و غیر قابل کنترل جلوگیری شود. در این پژوهش به مطالعه تکنولوژی های سریع الاحداث مهارسیلاب پرداخته می شود و میزان اثر بخشی این روش ها در شرایط بحران مورد ارزیابی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که سازه های سریع الاحداث سبک با قابلیت عملیاتی بالا مناسب ترین گزینه در موقع سیلاب ها در شرایط بحران می باشد.

اثربخشی مدیریت بحران شهری در برابر بلایای طبیعی با رویکرد استفاده از سازه های سریع الاحداث مهار سیلاب Keywords:

اثربخشی مدیریت بحران شهری در برابر بلایای طبیعی با رویکرد استفاده از سازه های سریع الاحداث مهار سیلاب authors

سید مهدی امینی زنوز

کارشناسی ارشد مهندسی عمران محیط زیست، دانشگاه صنعتی قم، ایران)نویسنده مسئول)

محمدباقر کامیاب

کارشناسی ارشد مهندسی عمران، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران، ایران