نقش معلمان و مربیان در آموزش سبک زندگی سالم به دانش آموزان و تاثیر آن در رشد ذهنی و جسمی دانش آموزان

خود مراقبتی قسمتی از زندگی روزانه مردم و شامل مراقبتی است که به فرزندان، خانواده، دوستان، همسایگان و اجتماعات محلی نیز گسترش می یابد در واقع خود مراقبتی شامل اعمالی است که مردم انجام میدهند تا تندرست بمانند، از سلامت ذهنی و جسمی خود نگهداری کنند نیازهای اجتماعی و روانی خود را برآورده سازند از بیماریها یا حوادث پیشگیری کنند ناخوشی ها و وضعیتهای مزمن را بهبود بخشند و نیز از سلامت خود بعد از بیماری حاد و یا ترخیص از بیمارستان حفاظت کنند. بهبود سلامت مستلزم رفتار سالم است، مانند پیشگیری از گرایش به سیگار یا پیشگیری از اضطراب یکی از مهم ترین نیازهای انسان است، نیاز به احترام دیگران نه تنها یک مشکل، بلکه یکی از نیازهای روانی طبیعی افراد است. با رعایت قوانین و استانداردهای اجتماعی، موفقیت در فعالیت های سالم و برخورداری از سبک زندگی سالم حاصل می شود. بنابراین تلاش های مناسبی برای بهبود شرایط زندگی و بهبود کیفیت زندگی مردم انجام می شود. موضوع شیوه زندگی سالم به خودی خود موضوع مهمی میباشد که باید در مورد آن به مطالعه و تحقیق بپردازیم. یک شیوه زندگی سالم باید با محیط اجتماعی خودش سازگار باشد و جز با تصور آن به عنوان مجموعه ای از مداخله های هماهنگ با شیوه زندگی گروه های هدف احتمال موفقیت برنامه هایش اندک خواهد بود شیوه زندگی سالم منبعی ارزشمند برای کاهش شیوع و تاثیر مشکلات بهداشتی و ایمنی ارتقای سلامت تطابق با عوامل استرس زای زندگی و بهبود کیفیت زندگی میباشد با این حال قانع کردن مردم به این که سلامت یک سرمایه مناسب است و ایجاد انگیزه برای خلق فرهنگی سلامت پرور فرآیندی پیچیده میباشد هم زمان با کاهش بودجه های دولتی فشار به مردم برای برخورداری از یک زندگی سالم افزایش مییابد. در این راستا، این پژوهش به بررسی رابطه بین سبک زندگی ارتقای سلامت و کیفیت زندگی دانش آموزان می پردازد.

Keywords:

آموزش , سلامت , شیوه , زندگی سالم , دانش آموزان