اتحادهای پروژه محور بین سازمان های بزرگ و کوچک

این مقاله بررسی ادبیات یادگیری سازمانی در اتحادهای پروژه محور بین سازمانی را با تمرکز بر فرآیندهای سیستمی به اشتراکگذاری دانش، برون سازی و درونی سازی ذاتی در مدل SECI که توسI Nonaka و Takeuchi در سال ۱۹۹۵ پیشنهاد شدهاست، تشریح میکند. مدل SECI فرآیندی را پیشنهاد می کند که از طریق آن سازمان ها دانش خود را در داخل و خارج از سازمانخود با هدف پالیش و افزودن ارزش به انبار دانش موجود در سازمان، مارپیچ می کنند. سهم جدید این مقاله کاربرد مدل SECIبرای پروژه های چند سازمانی است. اغلب اشاره شده است که در حالی که ادبیات غنی در مورد مدیریت پروژه و تا حدی شرکتهای مبتنی بر پروژه وجود دارد، ادبیاتی در مورد چگونگی جمع آوری و استفاده مجدد دانش پروژه محورتوسط شرکت هایمشارکت کننده کمتر رایج است

Keywords:

مدل SECI , مدیریت دانش مبتنی بر پروژه , اتحادها , تلش های چند سازمانی