نقش رهبران دینی، آموزش و رسانه صلح در حل بحران های دیپلماتیک

با تمام جنگ و نزاع های منطقه ای و بین المللی بر خلاف اعتقاد واقع گرایان، به کسب امنیت از طریق کسب قدرت و یا اعتقاد آرمان گرایان، به تامین امنیت از طریق صلح، اکنون نیاز به ارائه یک دیدگاه میانه که هر دو مفهوم قدرت و صلح را در خود جای داده و امنیت را به عنوان بهترین هدیه نثار جهان نماید ضروری است. با تغییر معادلات بین المللی باید پذیرفت مرزها یک توهم قراردادی و صرفا میراثی در ساخته های بشر خواهد شد. انسانیت در مرزها محصور نمی شود آن کودک گرسنه آفریقایی، آن کودک گریان افغانی، عراقی و یا سوری جزیی از مشکل انسانیت و ضمیر ماست، پس بنابراین مرزها و اختلاف نژاد و زبان از ما رفع مسئولیت نمی کنند . در نگاهی گذرا از جنگ جهانی اول تا جنگ جهانی دوم و نیز جنگها و درگیری های منطقه ی خاورمیانه همه و همه می توان دریافت که معضل اصلی نزاع و جنگ، ناشی از فرو رفت دنیا در چنگال قدرت های سیاست مداران و در برخی مواقع دردهای بشریت از اختلافات دینی، مذهبی، قومی و نژادی است . تقریب مذاهب اسلامی، تلطیف سیاست حاکمان دینی و نیز دامن زدن به اشتراکات قومی، نژادی و مذهبی یکایک مولفه هایی بوده اند که می توانستند رویه ی صلح جهانی را بر اساس بشر دوستی و هم نوع پذیری بیش از پیش تغییر داده و بدان کمک کنند. در این مقاله ضمن اشاره به برخی دستاوردهای صلح مدار بابکارگیری رهبران دینی، آموزش و رسانه در فعالیت های بشردوستانه نظیر ((منطقه سفید)) و نیز معرفی چگونگی اجرای آن با استفاده از این ارکان؛ “با شعار؛ فراهم آوری زمینه ی تفکر بر صلح جهانی پایدار، چشم انداز؛ پذیرش قوانین صادره از کمیته توسط ادیان و اقوام ملل مختلف و با هدف؛ بررسی نقش کمیته بین المللی سرخ در صلح و نیز پیش بینی و پیشگیری، کاهش فاصله ی بحران انسان ساز تا مقابله و تضمین شرایط پس از آن بحران” به سراغ پژوهشی جدید تحت عنوان نقش رهبران دینی، آموزش و رسانه صلح در حل بحران های دیپلماتیک خواهیم رفت.

Keywords:

دین , صلح , صلیب سرخ , بحران , اندیشه , حقوق بین الملل , بشردوستانه