بررسی میزان رویت پذیری نما توسط ناظر پیاده و سواره از نمای ساختمان های مسکونی

نما یکی از عناصر اصلی منظر شهری است که وحدت در آن از عوامل مهم در حفظ هویت. زیبایی و یکدستی شهر می باشد.نیازی که اکنون در جامعه احساس می شود. ساماندهی نماهای آشفته و ناهماهنگ با یکدیگر و با زمینه است و این مهم فقطبا توجه و دقت دست اندر کاران ساخت و نگهداری شهر و بناهای آن میسر می شود. شناسایی عوامل موثر و همچنین تهیهضوابط هماهنگی، تداوم و انسجام بصری مختص هر منطقه از تهران به منظور اجرایی شدن دستورالعمل هایی جهت هماهنگینما؛ یکی از راهکارهای ارائه شده توسط معاونت معماری و شهرسازی شهرداری تهران است که می تواند در بلندمدت بر نظم ومطلوبیت بصری در فضاهای شهری بیفزاید. اما موضوع مورد توجه این مقاله روشن سازی برخی مسائلی است که از دیدگانبسیاری از طراحان دور مانده است. زوایای دید در طراحی نما مانند؛ زوایای دید ناظر و آنچه توسط عابر (پیاده و سواره) ازفواصل مختلف قابل مشاهده است. اهمیت پرداختن به این زوایا از آن جهت می باشد که ثابت می کند بسیاری از نماهایی کهنامتجانس با زمینه و در راستای شاخص سازی ساختمان های مسکونی طراحی می شوند. آن گونه که طراح تصور می کند توسطعابر دیده نمی شود. دانستن این موضوع می تواند چرایی محکمی برای اولویت زمینه بر تک بنا باشد. روش به کاربرده شدهبرای این منظور، «تحلیلی-کاربردی» است که با روبکردی پایدار و کل گرابانه با انجام مطالعات میدانی به بررسی و تحلیلزوایای دید عابر (پیاده و سواره) و ادراک ایشان از نمای ساختمان های مسکونی (در این پژوهش ۴-۷ طبقه) که کثیرالعده ترینعناصر و تاثیرگذارترین عوامل منظر یک شهر می باشند. پرداخته است. سپس با توجه به موقعیت قرارگیری ساختمان و فرایندادراک ناظر به تحلیل های دید و مشاهده نما پرداخته شده و به ارائه نکات مغفول در طراحی نما و توصیه هایی در راستایبهبود ان می پردازد.

Keywords:

زمینه , نما , ساختمان مسکونی , ادراک ناظر , زوایای دید , تهران