تدوین و بررسی اثربخشی بسته آموزش تلفیقی توجه آموزی و دلبستگی بر افزایش ارتباطات مادر-کودک

هدف پژوهش حاضر تدوین و بررسی اثربخشی بسته آموزش تلفیقی توجه آموزی و دلبستگی بر افزایش ارتباطات مادر-کودک دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر اصفهان بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر ابتدایی دارای علائم نقص توجه /بیش فعالی در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ بودند که به مراکز مشاوره ناحیه آموزش و پرورش مراجعه کرده بودند. روش نمونه گیری این پژوهش به صورت در دسترس بود و تعداد ۳۰ نفر مادر به همراه کودک بیش فعال خود انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس سیاهه تجدید نظر شده ی دلبستگی نسبت به والدین (به منظور اندازه گیری میزان ادراک دلبستگی به والدین ) و پرسشنامه کانرز (فرم والدین ) (جهت سنجش میزان اختلال بیش فعالی موردکودک از نظر مادر) بین مادرها توزیع گردید و بسته آموزشی تلفیقی توجه آموزی بر روی مادران و کودکان بیش فعال گروه آزمایش طی ۱۲ جلسه اجرا گردید ولی گروه کنترل بدون هیچ گونه مداخله باقی ماند. بعد از اتمام مداخله درمانی ، مجدا هر دو گروه، پرسشنامه های مذکور را تکمیل نمودند. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کواریانس تک متغیره آنکوا) توسط نرمافزار SPSS نسخه ۲۳ انجام شد. نتایج نشان داد که فرضیه تحقیق مورد تایید قرار گرفت (۰۵.۰.(P< در نتیجه بسته آموزش تلفیقی توجه آموزی و دلبستگی بر افزایش ارتباطات مادر-کودک دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر اصفهان موثر بوده است . از این یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که آموزش تلفیقی توجه آموزی و دلبستگی باعث افزایش ارتباطات مادر-کودک دانش آموزان دارای علائم نقص توجه /بیش فعالی می شود.

Keywords:

آموزش تلفیقی توجه آموزی و دلبستگی , نقص توجه , بیش فعالی , ارتباطات مادر-کودک