عدالت آموزشی در نیروی انسانی

مساله عدالت آموزشی از جمله ایده هایی است که در سند تحول بنیادین و نظام آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران به آن پرداخته شده است . این مقاله به بررسی عوامل موثر بر عدم توسعه یافتگی و شناسایی عوامل پایین بودن نرخ عدالت آموزشی با تاکید بر مفاهیم کیفیت آموزشی (نیروی انسانی ) می پردازد در این مقاله سعی شده است به این سوال شاسخ داده شود که چه عواملی بر کیفیت آموزشی و عدالت آموزشی تاثیر گذار است ؟ تا راه نائل شدن به عدالت آموزشی و ارتقا شاخص های مربوط به آن، هموار گردد در این مقاله ، بر این مبنا استوار است که موضوع از ابعاد و جنبه های مختلفی ، مورد بررسی قرارگرفته و تاثیر آن بر کیفیت آموزشی ، ارزیابی گردد موضوعاتی مانند: نیروی انسانی ، توانمند سازی نیروی انسانی ، امکانات و تجهیزات مدارس، نوع ساختمان و بافت مدارس، آزمایشگاه ها، دو زبانه بودن، تحصیل در مدارس عادی یا چندشایه ، حیاط مدارس، شراکنده بودن یا نزدیکی روستاها و مدارس، امکانات رفاهی روستاها و مدارس و سایر عوامل موثر برکیفیت آموزشی مدارس و در نهایت عوامل موثر بر تحقق و توسعه عدالت آموزشی در آموزش و پرورش. جذب و نگهداشت نیروی انسانی مورد نیاز مناطق کمتر توسعه یافته کشور و ساماندهی ، به کارگیری بهینه ، اثربخش منابع انسانی ، توزیع عادلانه آن در سراسر کشور در قانون برنامه چهارم توسعه و سند تحول بنیادین نظام آموزش و پرورش در نظر گرفته شده است .

Keywords:

عدالت آموزشی , نیروی انسانی , کیفیت آموزشی